510
benden önceki jenerasyonu bilmem ama benim dönemime basketbolu sevdiren takımdır efes. koraç kupasına giden yoldur. teamsystem bologna maçında rakibi ezen, stefanel milano'yu geçip kupayı alan ufuk sarıca'lı, conrad mcrae'li, murat evliyaoğlu'lu, petar naumoski'li takım. aydın örs de bu ekibin başında saygı duyulan bir isimdi. fenerbahçeli olması bunu değiştirmedi. nitekim aynı ekipte yer alan doğan hakyemez de galatasaray'a menajer oldu, keza aydın örs'ğn öğrencilerinden oktay mahmuti ve ergin ataman ile basketbol branşımızda görülmedik heyecanlar yaşadık.
efes'i avrupa arenasında ülke olarak sahipleniyoruz. milli takım maçı gibi hissediyoruz. sadece galatasaray taraftarına özgü bir durum da değil ki bu. efes-panathinaikos eşleşmelerinde günler öncesinden tüm biletler satılırdı. bu adamların normal maçlarına giden seyirci sayısı kısıtlı iken kritik maçlarda, milli davaya dönüşen eşleşmelerde bu kadar destek almalarının açıklaması da bu. futbolda hangi kulübü desteklediğine bakılmaksızın basketbolseverler efes'e her zaman sempati beslemiştir.
ergin ataman'ın başarılarıyla gölgede kalmalarının verdiği öfkeyle fenerbahçe taraftarının efes'e bilenmesi söz konusu. bu da çok ciddiye alınabilecek bir durum değil. birkaç yıllık zirve yaşamış bir ekiple 40 yıldır ülke basketbolunun zirvesinde her zaman yer almış bir kulübü kıyaslamak boş olur.
basketbolu da geçelim. voleybola bakalım. eczacıbaşı'nı, vakıfbank'ı desteklemiyor muyuz? irina ilchenko'lu eczacıbaşı'nın kazandığı avrupa kupası finali dün gibi hatrımda. ülkece mutlu olmadık mı?
veya bireysel spor dallarına bakalım. mesela güreşte, boksta, atletizmde nasıl yapmak gerekir? olimpiyatlara giden sporcularımızı desteklemeyelim mi o halde? ya bu abb sporcusu, bu da enka, bu zaten fenerli, bu da ibb'nin sporcusu diyip desteklersek galatasaraylılığımdan eksilir mi diyelim?
elma ile armutu karıştırmamak gerektiğini düşünüyorum.
efes'i avrupa arenasında ülke olarak sahipleniyoruz. milli takım maçı gibi hissediyoruz. sadece galatasaray taraftarına özgü bir durum da değil ki bu. efes-panathinaikos eşleşmelerinde günler öncesinden tüm biletler satılırdı. bu adamların normal maçlarına giden seyirci sayısı kısıtlı iken kritik maçlarda, milli davaya dönüşen eşleşmelerde bu kadar destek almalarının açıklaması da bu. futbolda hangi kulübü desteklediğine bakılmaksızın basketbolseverler efes'e her zaman sempati beslemiştir.
ergin ataman'ın başarılarıyla gölgede kalmalarının verdiği öfkeyle fenerbahçe taraftarının efes'e bilenmesi söz konusu. bu da çok ciddiye alınabilecek bir durum değil. birkaç yıllık zirve yaşamış bir ekiple 40 yıldır ülke basketbolunun zirvesinde her zaman yer almış bir kulübü kıyaslamak boş olur.
basketbolu da geçelim. voleybola bakalım. eczacıbaşı'nı, vakıfbank'ı desteklemiyor muyuz? irina ilchenko'lu eczacıbaşı'nın kazandığı avrupa kupası finali dün gibi hatrımda. ülkece mutlu olmadık mı?
veya bireysel spor dallarına bakalım. mesela güreşte, boksta, atletizmde nasıl yapmak gerekir? olimpiyatlara giden sporcularımızı desteklemeyelim mi o halde? ya bu abb sporcusu, bu da enka, bu zaten fenerli, bu da ibb'nin sporcusu diyip desteklersek galatasaraylılığımdan eksilir mi diyelim?
elma ile armutu karıştırmamak gerektiğini düşünüyorum.
