37
maçın tamamını izledim. galatasaray son yıllarda herhangi bir branşta, bir final maçında bu kadar ezici oynamamıştır. maçın hiçbir saniyesinde rakibine umut vermemiş, biz bu maçı alacağız demiştir. bir de takım öyle dengeli ki kimse öne çıkmıyor, herkes yıldız. crazzy'e safe kal dediler kaldı, ez dediler ezdi. mojito, viego ile birlikte her zamanki gibiydi. bolulu, rakip orta koridordan hamlelerdr hep daha ilerideydi. alive neredeyse penta atıyordu. zergsting göze hoş gelen oyununu sürdürdü. şimdi takım devler arenasına çıkacak. birçok yabancı genç galatasaray adını görecek ve zaten bir yerlerden duymuş oldukları bu isim daha da akıllarına kazınacak. worlds'te takıma başarılar. galatasaray'ın geleneği olarak yabancı takımları umarım yenersiniz.
