26
yılların, sezonların, yazarların değiştiği ama çekilen çilenin değişmediği bir garip durum. ne zaman bir maçı* hevesle beklesek kursağımızda kalıyor. bir futbol takımı düşünün ki 2-0 önde olduğunda dahi taraftarının kafasında hep bi acaba. sahi hocam ne zaman şöyle arkamıza yaslanıp rahat maç izleyeceğiz ya da izleyebilecek miyiz gerçekten?
