türk futbolundaki mantıksızlıklar

iyi yerine kötünün,

seviye yerine seviyesizliğin,

sağlam haberler yerine düzenbazca hazırlanmış sütunların,

cesur olmanın değil yalakalığın,

yapıcı olup hep beraber futbolumuzu ileriye taşımak varken yolların her yerine taşlar döşeyenlerin,

marka değeri diye inleyip güreş tadında futbol oynanmasına üstün mücadele payesi verip yüceltenlerin,

tuttuğu takımın rengini mürekkebine bulaştıranların,

dünyanın parasını kazanıp işine gelince 'ekmek parası' edebiyatı yaparak yalanlarını örtmeye çalışan futbolcuların,

herkesin cezasını kendi kesecek kadar kabadayı olup linci pompalayan; ama tek başına korkak tavuk kesilen zavallıların,

ekmek yediği yere tüküren objektiflerin(!),

popülist sözcükleri yücelterek insani değerleri ve hoşgörüyü hor görenlerin,

futbolcuları yabancı yerli diye ayıran zihniyetin,

rakibe saygı duymayı korkaklık diye lanse edenlerin,

öğrenmek yerine bilmişlik taslayan vatkalı omuzlu ego sahiplerinin,

sayfalarca yazılar yazıp, sonrasında 'yanıldım' diyemeyecek kadar kendiyle barışık olamayan köşe sahiplerinin,

elimize geçen her güzelliği, değeri yaka paça nasıl ellerinden alırız diye enerji harcayanların,

sahada işini en iyi şekilde yapanlar yerine, onlara arma-ruh yalanlarıyla ağalık taslayan ucuz kahramanların,

sporcusunu hemen en tepeye çıkartıp aynı hızla da aşağı atabilecek potansiyeldeki, oyuncusuna minareden at beni in aşağı tut beni türküsünü söyletecek kadar psikolojisini bozan taraftarların,

hala prim yapıyor olması mantıksızlığın daniskasıdır.