450
basketbol açısından gururla ve özlemle andığımız günler. geçen gün annem bana, "bir ara hep basketbol maçı izlerdik, ne oldu daha izlemiyoruz?" diye bir soru sordu. işte annemin bir ara dediği günler o zamanlardı. anneme tabii bu sezon kümede kalmayı son haftalarda garantiledik diyemedim. oysa ki annem bile ne çok severdi o zamanki takımı. yakışıklısı (micov) ve bücürü (mccollum) vardı o takımda. hatta benden abdi ipekçiye gittiğim bir maçta micov ile fotoğraf çektirmemi istemiş ve ben de onu kırmayıp maça 1 saat erken giderek oyuncuların ısınmaya çıktığı sırada tünelin orda bekleyip zorla o fotoğrafı çektirmiştim. biliyoruz o günlerin gelmesi artık zor ama bir umut işte...
