7
dönemin milli takımı spordan çok siyasi malzeme haline geldiği için, içindeki bazı figürler milyonlar içinde yüzen dönem adamları ve yapay milliyetçiler olduğu için hiçbir ifade bana samimi gelmiyor. spor yapıyoruz, milli mücadele vermiyoruz. her maç vatan, bayrak, birlik beraberlik propagandasına döndü. bu kutsal ve büyük kavramlar sürekli milyonları cukkalayan şov adamlarının dilinde başka alanlarda olduğu gibi maalesef önemini ve ağırlığını kaybediyor (algıda kaybediyor ki bu çok önemli bir durum). daha da üzüldüğüm nokta pırıl pırıl gençlerimizin de bu işe gereğinden fazla düşmesi.
meselede bayrağı temsil etmek de var tabii ama bunun için her şeyden önce karakter ve duruş gerekli. hiçbir insan kusursuz değil elbette ama kaymağını yediği sisteme kompleks ve çıkarları için ihanet edebilecek bir adamı ben “sonuç alıyor” diye sevemem. bazı emek hırsızı ve çirkef adamlara üzerine milli forma giydi diye duygulanamam. kimsenin sözcüsü olmayan, yediği kaba işemeyen, hangi takıma mal olmuş olursa olsun saygı duyulan kişilerle “başarısız” olmayı tercih ederim.
gençlerimiz gerçekten gururlandırıcı, jenerasyonumuz çok iyi. yukarda saydığım olumsuzluklarla anlık başarılar gelir ama işin sonucun hep hüsran olur. milli takım bunlardan kurtulduğunda bu gençlerin önü çok daha açık olacaktır.
meselede bayrağı temsil etmek de var tabii ama bunun için her şeyden önce karakter ve duruş gerekli. hiçbir insan kusursuz değil elbette ama kaymağını yediği sisteme kompleks ve çıkarları için ihanet edebilecek bir adamı ben “sonuç alıyor” diye sevemem. bazı emek hırsızı ve çirkef adamlara üzerine milli forma giydi diye duygulanamam. kimsenin sözcüsü olmayan, yediği kaba işemeyen, hangi takıma mal olmuş olursa olsun saygı duyulan kişilerle “başarısız” olmayı tercih ederim.
gençlerimiz gerçekten gururlandırıcı, jenerasyonumuz çok iyi. yukarda saydığım olumsuzluklarla anlık başarılar gelir ama işin sonucun hep hüsran olur. milli takım bunlardan kurtulduğunda bu gençlerin önü çok daha açık olacaktır.
