58
2002 dünya kupası’nda üçüncü olan türkiye’nin 10 numarası röportaj vermiş.
--- alıntı ---
çocukluk yılların nasıldı? gurbetçi bir ailede yetişmek zor muydu?
zonguldaklı madenci bir babanın çocuğuydum. babam almanya'ya madenci olarak çalışmaya geldi. her gurbetçi gibi biraz para kazanıp türkiye'ye dönecekti. 7 kardeştik. benden küçük bir kız kardeşim var. diğerleri benden büyük abi ve ablalarım. babam madenci olduğu için kısıtlı imkanlarla büyüdük. 3-4 kardeş bir odadaydık. lüks hayat yaşamadık. ama dolu dolu günlerimiz oldu.
-futbola merakın ne zaman başladı?
abilerim sokak aralarında futbol oynuyordu. küçük dar alanda kafes diye tabir edilen sert zeminde top oynuyorlardı. etrafı tel örgülerle çevriliydi. ben de onlara katılıyordum. orada oynarken 7 yaşında keşfedildim. tesadüfen beni bir kulüp yetkilisi görmüş. daha sonra ertesi gün babamla beni kulübe davet ettiler. babam karşı çıktı. ‘futbol masraflı’ dedi. ‘krampon, malzeme falan pahalı şeyler’ dedi. okula odaklanmamı istiyordu. fakat abilerim onu bir şekilde ikna etti, doğduğum bir köy takımında amatör olarak futbola başladım. iki sene sonra sg wattenscheid 09'un alt yapısına transfer oldum. bizim köy takımı onları yenince ertesi yıl beni aldılar.
-mevkii olarak nerde oynuyordun? hangi ayağın daha etkiliydi?
daha çok kaleye yönelik, gol atan orta saha pozisyonundaydım. sağ ayaklıyım ama her ikisini de çok iyi kullanıyordum. sol ayakla da gollerim var. belki de sağ ve sol ayakla attığım goller yarı yarıyadır.
futboldan kazandığın ilk parayla ne aldığını hatırlıyor musun?
evet hatırlıyorum. 15 yaşındaydım. o zaman wattenscheid altyapısındaydım ve 500 alman markı almıştım.
o parayı babana mı verdin?
hayır. babam ‘bu para sende kalsın, biriktir’ dedi. ‘kendine iki sene sonra araba alırsın’ dedi. sonra da öyle oldu.
-profesyonelliğe ne zaman adım attın?
17 yaşına kadar wattenscheid'da oynadım. ilk profesyonel sözleşmeyi bochum'la imzaladım. hocamız klaus toppmöller'di. benim yıldızımı parlatan teknik adamdı. beni wattenscheid'ta izleyip bochum'a aldırmıştı. çok iyi bir hocaydı. bu yüzden çok şanslıydım. gençlere değer veren hocaydı. benle birlikte 4-5 bochumlu genç oyuncuyu a takım'a çıkardı. bana güven veren biriydi. genç olmama rağmen formayı tereddütsüz verdi.
-toppmöller'in hangi yönleri seni etkiledi?
motivasyon yönü üst düzeydeydi. futbolcuyu iyi tanıyan, her futbolcuya aynı davranmayan, futbolcunun özelliklerine ve karakterine göre davranan hocaydı. kimden maksimum verim alacağını iyi bilirdi. bana yeteneklerimi kullanmam için özgüven aşılardı. dar alanda nasıl etkili olabileceğim hakkında bana tüyolar verirdi.
-onunla ilgili bir anın var mı?
toppmöller, beni bir gün yanına çağırdı. ‘tamam...futbol bir takım oyunudur’ dedi. ‘ama her futbolcu sahada kendi şirketini yönetir gibi sorumluluk almalı; kendi özelliklerini ön plana çıkarmalı’ dedi. ‘ona göre saha içinde davranman lazım’ dedi. bana şöyle oynamalısın deseydi belki bu kadar çabuk kendimi gösteremezdim.
idolün var mıydı?
brezilyalı ronaldo'yu çok beğeniyordum. o zamanlar ınter’de oynuyordu.
-milli takım tercihin nasıl gerçekleşti. almanlardan teklif almış mıydın, yoksa bizimkiler mi önce davrandı?
ben 15 yaşında türk genç milli takımı'nda oynadım. o dönem kural bir kere milli takımı seçtiğinizde orda kalmak zorundaydınız. şimdiki gibi git gel yapamıyordunuz. almanlar 17-18 yaşında iken beni almak istediler ama geç kaldılar. ben ay-yıldızlı formayı seçmiştim. 50 kez genç milli oldum. en fazla geç milli takımda oynayan futbolculardan biriyim.
-seni kim milli takıma kazandırdı?
o zaman scoutluk pek gelişmemişti münih'te türk oyuncularının forma giyeceği bir turnuva organize edilmişti. wattenscheid'tan ahmet dursun'la birlikte turnuvaya katıldık. trabzonsporlu necati (özçağlayan) hoca bizi seçmişti. altyapı sorumlusu ise serpil hamdi tüzün’dü. o dönem genç milli takım çok başarılıydı.
futbol kariyerinde herhangi bir ırkçı saldırıya uğradın mı?
direkt olarak bir saldırı olmadı. fakat rakip takım taraftarlarının 'pis türkler' dediklerini duyuyorduk. o kaçınılmaz. ama dediğim gibi kendi arkadaşlarımdan veya kulüp içinden böyle bir şeye maruz kalmadım.
senin hakkında hemen her sezon 3 büyük takıma transfer olacağınız yazılıp çiziliyordu. sana türkiye'den teklif yapan oldu mu?
açıkçası hepsi beni istiyordu. sonuçta a milli takım oyuncususun. dönem dönem teklifler geliyordu. 2001-2002'de leverkusen'de oynarken fenerbahçe çok istemişti. o zaman sadettin saran'la görüşmüştüm. ama ben avrupa'da kalmayı tercih ettim. 2006-2007 berlin döneminde galatasaray'dan çok arayan vardı. beşiktaşlı yöneticilerle de görüşmüştüm.
yani hiç aklından türkiye'de oynamak geçmedi diyebilir miyiz?
belki birçok futbolcu gibi kariyerimin son dönemlerinde türkiye'ye giderim diye düşünüyordum. tıpkı şu an mesut özil'in yaptığı gibi. veya hamit altıntop nasıl geldi son döneminde. öyle bir sonlandırma vardı aklımda her zaman. sakatlıklar oldu son dönem. o yüzden o transferi yapamadım. yoksa türkiye'de 2-3 sezon 4 büyüklerde oynamak isterdim.
peki türkiye'de sempati duyduğun veya çocukken taraftarı olduğun bir takım var mı?
aşırı derece bir sempatim yoktu fakat beşiktaşlıydım. en büyük abimden dolayı. çünkü en fazla o benimle ilgileniyordu. bir şekilde beni beşiktaşlı yapmıştı. ama fanatik değildim. zaten şu an türkiye ligi'ni izlemek de pek sağlıklı değil. (gülerek)
neden? süper lig'i izleme imkanın mı yok?
hayır o anlamda demedim. izliyorum fakat herkes hakemlerden, şundan bundan şikayetçi. her kesimden ağır eleştiriler olduğu için izlemenin bir anlamı yok. demek ki hoş olmayan şeyler var ki kimse memnun değil. hak yeniyorsa futbol oynamaya gerek yok. sonuçta futbol bir oyun.
-şimdi gelelim 2002 dünya kupası finallerine. o zaman 23 yaşındaydın. neler hissettin o turnuvada?
22 yaşındaydım. benle emre belözoğlu en genç oyunculardık. bayer leverkusen ile şampiyonlar ligi finali oynayıp dünya kupası'na gitmiştim. finalde real madrid'e 2-1 yenildiğimiz maçtan sonra direkt kore'ye değil hong kong'a uçtum.
-bir bakıma turnuvaya katılan en hazır oyuncuydun?
evet, dediğim gibi şampiyonlar ligi finalinde real madrid'le karşılaşmıştık. daha önce barcelona ile oynadık, ınter ve juventus ile oynadık. yani ben özgüven depolayarak dünya kupası finallerine gittim. ilk maçımız brezilya idi. bu özgüvenle o maçta sahanın en iyilerinden biriydim. hasan şaş'a asist yaptım. 60. dakikada şenol (güneş) hoca oyundan aldı ama yine de iyi bir maç çıkarmıştım.
-en iyi yerli 10 numara kim diye sorsam peki? kendin dahil...
oğuz çetin hoca için de iyi diyorlar. fakat ben izlemedim kendisini. benim dönemimde sergen yalçın diyebilirim. çok yetenekliydi. onun için çalışmayı sevmiyor diyorlardı ama çalışıyordu da yani.
-evet, sergen yalçın idman yapmayı sevmez derler.
sevip sevmediğini bilemem ama idmanlarda gayretliydi. istediğin kadar yetenekli ol, gayretli değilsen profesyonel olamazsın. sergen, belki koşmazdı fakat hırslıydı, azimliydi. kendisi de diyor. başkalarından daha fazla çalışsaydım o zaman farklı yerlere giderdim diye
sergen yalçın'ın teknik direktörlüğünü nasıl buluyorsun?
sergen hocanın bir avantajı var. nasılsa öyle. yok kıvırayım edeyim yok onda. futbolcuyken de öyleydi. düşündüğünü söylüyordu. yapmacık değildi. içi ve dışı bir yani. o da futbolcuları olumlu yönde etkiliyor bence. takım olma yolunda hocanın böyle bir özelliği çok büyük avantaj. topmöller de öyleydi.
-fatih terim tarafından euro 2008 finallerine götürülmemiştin. neler yaşandı o süreçte?
bunu çok anlattım aslında. biliyorsun elemelerde bazı maçlarda oynadım bazılarında sonradan oyuna girdim. finallere katılmayı hak kazandık. almanya'da bielefeld'e kampa gireceğimiz gün geldi. o zaman 23 kişi kampa alınıp kadro 20'ye indiriliyordu. bir hafta kamptaydık. bochum'da hazırlık maçı oynadık paraguay'a karşı. berabere kaldık. o maçta ilk 11'e çıktım. iki gün sonra da fatih (terim) hoca, 3 kişi eleyecekti. 20 kişiyle isviçre'ye gidecekti.
senin 20 kişilik kadroda olmadığını nasıl öğrendin?
bir gün odadaki telefonum çaldı. 'gel, hoca seninle görüşecek' dediler. ben herhalde taktikle ilgili bir toplantı yapacak sandım. toplantı odasına girdim. içerde yardımcı antrenörler oğuz çetin, metin tekin ve fatih terim vardı. içeriye girince anladım. çünkü oğuz ve metin hoca yere bakıyordu. ben de sıkıntı olduğunu hissettim. fatih terim'in karşısına oturdum. bana 'çok düşündüm. hatta bu gece uyuyamadım. ama seni finallerde ilk 11'de oynatmayı düşünmüyorum' dedi. tabii olabilir. hocanın tercihi sonuçta. ‘fakat kulübede oturursan çok üzüleceksin' dedi. belki kendisi bu dediklerini hatırlamıyor ama bana bunları söyledi. kelimeler böyleydi."
--- alıntı ---
https://www.milliyet.com.tr/...erim-itirafi-6456778
--- alıntı ---
çocukluk yılların nasıldı? gurbetçi bir ailede yetişmek zor muydu?
zonguldaklı madenci bir babanın çocuğuydum. babam almanya'ya madenci olarak çalışmaya geldi. her gurbetçi gibi biraz para kazanıp türkiye'ye dönecekti. 7 kardeştik. benden küçük bir kız kardeşim var. diğerleri benden büyük abi ve ablalarım. babam madenci olduğu için kısıtlı imkanlarla büyüdük. 3-4 kardeş bir odadaydık. lüks hayat yaşamadık. ama dolu dolu günlerimiz oldu.
-futbola merakın ne zaman başladı?
abilerim sokak aralarında futbol oynuyordu. küçük dar alanda kafes diye tabir edilen sert zeminde top oynuyorlardı. etrafı tel örgülerle çevriliydi. ben de onlara katılıyordum. orada oynarken 7 yaşında keşfedildim. tesadüfen beni bir kulüp yetkilisi görmüş. daha sonra ertesi gün babamla beni kulübe davet ettiler. babam karşı çıktı. ‘futbol masraflı’ dedi. ‘krampon, malzeme falan pahalı şeyler’ dedi. okula odaklanmamı istiyordu. fakat abilerim onu bir şekilde ikna etti, doğduğum bir köy takımında amatör olarak futbola başladım. iki sene sonra sg wattenscheid 09'un alt yapısına transfer oldum. bizim köy takımı onları yenince ertesi yıl beni aldılar.
-mevkii olarak nerde oynuyordun? hangi ayağın daha etkiliydi?
daha çok kaleye yönelik, gol atan orta saha pozisyonundaydım. sağ ayaklıyım ama her ikisini de çok iyi kullanıyordum. sol ayakla da gollerim var. belki de sağ ve sol ayakla attığım goller yarı yarıyadır.
futboldan kazandığın ilk parayla ne aldığını hatırlıyor musun?
evet hatırlıyorum. 15 yaşındaydım. o zaman wattenscheid altyapısındaydım ve 500 alman markı almıştım.
o parayı babana mı verdin?
hayır. babam ‘bu para sende kalsın, biriktir’ dedi. ‘kendine iki sene sonra araba alırsın’ dedi. sonra da öyle oldu.
-profesyonelliğe ne zaman adım attın?
17 yaşına kadar wattenscheid'da oynadım. ilk profesyonel sözleşmeyi bochum'la imzaladım. hocamız klaus toppmöller'di. benim yıldızımı parlatan teknik adamdı. beni wattenscheid'ta izleyip bochum'a aldırmıştı. çok iyi bir hocaydı. bu yüzden çok şanslıydım. gençlere değer veren hocaydı. benle birlikte 4-5 bochumlu genç oyuncuyu a takım'a çıkardı. bana güven veren biriydi. genç olmama rağmen formayı tereddütsüz verdi.
-toppmöller'in hangi yönleri seni etkiledi?
motivasyon yönü üst düzeydeydi. futbolcuyu iyi tanıyan, her futbolcuya aynı davranmayan, futbolcunun özelliklerine ve karakterine göre davranan hocaydı. kimden maksimum verim alacağını iyi bilirdi. bana yeteneklerimi kullanmam için özgüven aşılardı. dar alanda nasıl etkili olabileceğim hakkında bana tüyolar verirdi.
-onunla ilgili bir anın var mı?
toppmöller, beni bir gün yanına çağırdı. ‘tamam...futbol bir takım oyunudur’ dedi. ‘ama her futbolcu sahada kendi şirketini yönetir gibi sorumluluk almalı; kendi özelliklerini ön plana çıkarmalı’ dedi. ‘ona göre saha içinde davranman lazım’ dedi. bana şöyle oynamalısın deseydi belki bu kadar çabuk kendimi gösteremezdim.
idolün var mıydı?
brezilyalı ronaldo'yu çok beğeniyordum. o zamanlar ınter’de oynuyordu.
-milli takım tercihin nasıl gerçekleşti. almanlardan teklif almış mıydın, yoksa bizimkiler mi önce davrandı?
ben 15 yaşında türk genç milli takımı'nda oynadım. o dönem kural bir kere milli takımı seçtiğinizde orda kalmak zorundaydınız. şimdiki gibi git gel yapamıyordunuz. almanlar 17-18 yaşında iken beni almak istediler ama geç kaldılar. ben ay-yıldızlı formayı seçmiştim. 50 kez genç milli oldum. en fazla geç milli takımda oynayan futbolculardan biriyim.
-seni kim milli takıma kazandırdı?
o zaman scoutluk pek gelişmemişti münih'te türk oyuncularının forma giyeceği bir turnuva organize edilmişti. wattenscheid'tan ahmet dursun'la birlikte turnuvaya katıldık. trabzonsporlu necati (özçağlayan) hoca bizi seçmişti. altyapı sorumlusu ise serpil hamdi tüzün’dü. o dönem genç milli takım çok başarılıydı.
futbol kariyerinde herhangi bir ırkçı saldırıya uğradın mı?
direkt olarak bir saldırı olmadı. fakat rakip takım taraftarlarının 'pis türkler' dediklerini duyuyorduk. o kaçınılmaz. ama dediğim gibi kendi arkadaşlarımdan veya kulüp içinden böyle bir şeye maruz kalmadım.
senin hakkında hemen her sezon 3 büyük takıma transfer olacağınız yazılıp çiziliyordu. sana türkiye'den teklif yapan oldu mu?
açıkçası hepsi beni istiyordu. sonuçta a milli takım oyuncususun. dönem dönem teklifler geliyordu. 2001-2002'de leverkusen'de oynarken fenerbahçe çok istemişti. o zaman sadettin saran'la görüşmüştüm. ama ben avrupa'da kalmayı tercih ettim. 2006-2007 berlin döneminde galatasaray'dan çok arayan vardı. beşiktaşlı yöneticilerle de görüşmüştüm.
yani hiç aklından türkiye'de oynamak geçmedi diyebilir miyiz?
belki birçok futbolcu gibi kariyerimin son dönemlerinde türkiye'ye giderim diye düşünüyordum. tıpkı şu an mesut özil'in yaptığı gibi. veya hamit altıntop nasıl geldi son döneminde. öyle bir sonlandırma vardı aklımda her zaman. sakatlıklar oldu son dönem. o yüzden o transferi yapamadım. yoksa türkiye'de 2-3 sezon 4 büyüklerde oynamak isterdim.
peki türkiye'de sempati duyduğun veya çocukken taraftarı olduğun bir takım var mı?
aşırı derece bir sempatim yoktu fakat beşiktaşlıydım. en büyük abimden dolayı. çünkü en fazla o benimle ilgileniyordu. bir şekilde beni beşiktaşlı yapmıştı. ama fanatik değildim. zaten şu an türkiye ligi'ni izlemek de pek sağlıklı değil. (gülerek)
neden? süper lig'i izleme imkanın mı yok?
hayır o anlamda demedim. izliyorum fakat herkes hakemlerden, şundan bundan şikayetçi. her kesimden ağır eleştiriler olduğu için izlemenin bir anlamı yok. demek ki hoş olmayan şeyler var ki kimse memnun değil. hak yeniyorsa futbol oynamaya gerek yok. sonuçta futbol bir oyun.
-şimdi gelelim 2002 dünya kupası finallerine. o zaman 23 yaşındaydın. neler hissettin o turnuvada?
22 yaşındaydım. benle emre belözoğlu en genç oyunculardık. bayer leverkusen ile şampiyonlar ligi finali oynayıp dünya kupası'na gitmiştim. finalde real madrid'e 2-1 yenildiğimiz maçtan sonra direkt kore'ye değil hong kong'a uçtum.
-bir bakıma turnuvaya katılan en hazır oyuncuydun?
evet, dediğim gibi şampiyonlar ligi finalinde real madrid'le karşılaşmıştık. daha önce barcelona ile oynadık, ınter ve juventus ile oynadık. yani ben özgüven depolayarak dünya kupası finallerine gittim. ilk maçımız brezilya idi. bu özgüvenle o maçta sahanın en iyilerinden biriydim. hasan şaş'a asist yaptım. 60. dakikada şenol (güneş) hoca oyundan aldı ama yine de iyi bir maç çıkarmıştım.
-en iyi yerli 10 numara kim diye sorsam peki? kendin dahil...
oğuz çetin hoca için de iyi diyorlar. fakat ben izlemedim kendisini. benim dönemimde sergen yalçın diyebilirim. çok yetenekliydi. onun için çalışmayı sevmiyor diyorlardı ama çalışıyordu da yani.
-evet, sergen yalçın idman yapmayı sevmez derler.
sevip sevmediğini bilemem ama idmanlarda gayretliydi. istediğin kadar yetenekli ol, gayretli değilsen profesyonel olamazsın. sergen, belki koşmazdı fakat hırslıydı, azimliydi. kendisi de diyor. başkalarından daha fazla çalışsaydım o zaman farklı yerlere giderdim diye
sergen yalçın'ın teknik direktörlüğünü nasıl buluyorsun?
sergen hocanın bir avantajı var. nasılsa öyle. yok kıvırayım edeyim yok onda. futbolcuyken de öyleydi. düşündüğünü söylüyordu. yapmacık değildi. içi ve dışı bir yani. o da futbolcuları olumlu yönde etkiliyor bence. takım olma yolunda hocanın böyle bir özelliği çok büyük avantaj. topmöller de öyleydi.
-fatih terim tarafından euro 2008 finallerine götürülmemiştin. neler yaşandı o süreçte?
bunu çok anlattım aslında. biliyorsun elemelerde bazı maçlarda oynadım bazılarında sonradan oyuna girdim. finallere katılmayı hak kazandık. almanya'da bielefeld'e kampa gireceğimiz gün geldi. o zaman 23 kişi kampa alınıp kadro 20'ye indiriliyordu. bir hafta kamptaydık. bochum'da hazırlık maçı oynadık paraguay'a karşı. berabere kaldık. o maçta ilk 11'e çıktım. iki gün sonra da fatih (terim) hoca, 3 kişi eleyecekti. 20 kişiyle isviçre'ye gidecekti.
senin 20 kişilik kadroda olmadığını nasıl öğrendin?
bir gün odadaki telefonum çaldı. 'gel, hoca seninle görüşecek' dediler. ben herhalde taktikle ilgili bir toplantı yapacak sandım. toplantı odasına girdim. içerde yardımcı antrenörler oğuz çetin, metin tekin ve fatih terim vardı. içeriye girince anladım. çünkü oğuz ve metin hoca yere bakıyordu. ben de sıkıntı olduğunu hissettim. fatih terim'in karşısına oturdum. bana 'çok düşündüm. hatta bu gece uyuyamadım. ama seni finallerde ilk 11'de oynatmayı düşünmüyorum' dedi. tabii olabilir. hocanın tercihi sonuçta. ‘fakat kulübede oturursan çok üzüleceksin' dedi. belki kendisi bu dediklerini hatırlamıyor ama bana bunları söyledi. kelimeler böyleydi."
--- alıntı ---
https://www.milliyet.com.tr/...erim-itirafi-6456778
