1
2012-2013 sezonu haricinde geçerli bir önermedir. son 20 yılda kazandığımız şampiyonlukların neredeyse hepsinin ayrı bir zorluğu ve stresi vardı. 2006'da iş son maça kaldı ve ondan sonra ömrümüzden ömür götüren bir 16 dakika ile sınandık. 2008'de galatasaray sezon ortası hocasız kaldı, ona rağmen şampiyonlar liginde çeyrek final yapmış zico'nun fenerbahçe'sini 10 tane yerli ile devirip şampiyon oldu. 2012'de normal sezonu 10 puan önde bitirmemize rağmen play off ile uğraştık ve son maçta kadıköy'de 1 puan alarak şampiyonluğumuzu ilan ettik. 2015'te 3 büyükler 33. haftaya kadar çekişti ve kazanan yine galatasaray oldu. 2018'de ise 4 takım (bjk, fb, başakşehir, galatasaray) çekişti. galatasaray neredeyse rotasyon imkanı olmayan çok dar bir kadro ile, 7 deplasman mağlubiyetine rağmen 3 puan fark atarak sezonu şampiyon tamamladı. 2019'da ise 8 puan geriden gelerek olduk.
yani uzun lafın kısası galatasaray rahat şampiyon olmayı kesinlikle sevmiyor. illa ki bir sinir ve stres harbi yaşatıyor bize. içinde bulunduğumuz 2020-2021 sezonunda ise an itibari ile maç eksiği olan liderden 2 puan gerideyiz ve bitime 12 hafta kaldı. bakalım yine bu zorluk içerisinden şampiyonluk çıkarabilecek miyiz ?
yani uzun lafın kısası galatasaray rahat şampiyon olmayı kesinlikle sevmiyor. illa ki bir sinir ve stres harbi yaşatıyor bize. içinde bulunduğumuz 2020-2021 sezonunda ise an itibari ile maç eksiği olan liderden 2 puan gerideyiz ve bitime 12 hafta kaldı. bakalım yine bu zorluk içerisinden şampiyonluk çıkarabilecek miyiz ?
