669
maça öyle bir başladık ki işte özlediğimiz futbol anlayışı bu dedim. mostafa’nın maçın başında yaptıkları bu adam nasıl başkaları tarafından keşfedilmeden bize transfer olabildi şaşkınlığımı iyice arttırdı. golden sonra keyfimiz iyice yerine geldi derken verilmeyen penaltı ve kırmızı kart ile bizim açımızdan gerilim arttı. ancak yine de maç başındaki oyunumuzdan çok fazla kopmamıştık. ikinci yarı başladığında ise bambaşka bir futbol anlayışı ile sahadaydık. topun hakimiyetini bu kadar rakibe bıraktığımız başka bir lig maçı hatırlamıyorum. galibiyet tabii ki önemli, fakat benim için galatasaray futbol takımının oynaması gereken futbol ilk yarıda oynadığımız şekilde göze hoş gelen ve rakibine oyun anlamında da üstünlük sağlayan bir yapıda olmalıdır. hayatın diğer alanlarında olduğu gibi futbolda da psikolojinin etkisi çok yüksek tabii ki ancak ilk yarıda oynanan oyunun ikinci yarıda devam ettirilmemesi sadece hakemin yanlış kararlarından dolayı olmamalı diye düşünüyorum. savunma oyunu oynadığımızı düşünürsek atletico madrid gibi topa rakibin sahip olmasına izin versek ve pozisyon vermesek anlardım ama biz bu maçta rakibe topu verip kalemizde de çok fazla pozisyon gördük. muslera sayesinde bu maçtan galibiyet almış olmamız güzel ama taktik tercih açısından bir kontra atak futbolu bile olmaması sebebiyle benim için yanlıştı. ama fatih terim her zaman olduğu gibi yine işin zor kısmını seçti ve başardı. umarım bundan sonraki maçlarımızda güzel, baskılı ve topa hakim olduğumuz bir oyun anlayışı ile galibiyetler kazanırız.
