410
nasıl biri olur, zihniyeti evrensel bilinç dairesi içinde midir değil midir bunları geçelim gitsin! 2000'li yıllarda çocukluğu geçmiş, 14 yaşında annesini kaybetmiş, büyüdüğü ortam gırla küfürlerin geçtiği bir gençten bahsediyoruz.
merih'in, ozan'ın ya da çağlar'ın yaptığı hareketlerin densizliği kendilerini kapsar. bu çocukların avrupa'da futbol hayatlarını milli bir kavram gibi konuşmak, şahsi bir tutum içerisine sokup durumu bu yönüyle millileştirip bir tür süzgeçten geçirmek bana yanlış geliyor.
devir öyle bereketsizliği bazıları yardımıyla besliyor ki, işini yapmayıp başka türlü mecralara dalıp gidenlerin sonu hezeyan oluyor. yine de bu çocuklar ve bundan önceki tayfalar dünyalık paralarını yapan insanlar. liberal gibi takılıp yaptığı şeyi görmezden geliyorum gibi anlaşılmasın, sadece durumun eylemler bütünü açısından gereksizliğini ortaya koyuyorum. asker selamı meselesinde olduğu gibi, futbolcular asıl faullerini futbolun durduğu anlarda yapmaya başladıkça geri giderler. gelişimleri sekteye uğrar.
merih'in, çağlar'ın, ozan'ın olduğu yerde olmak isteyen milyonlar var. geçen milli takımın maçını seyrederken aklıma gelmişti. binlerce gencinden yaşlısına 'ah bir kez orada olup, doksan dakika oynasaydım' diyecek insanlarımız var. çok iyi yerlerde, hayatlarının en güzel zamanlarında bulunuyorlar. yaptıkları ve yapacakları yanlışlardan ötürü karşılık göreceklerse; bütünüyle bu hayatlarını değiştirecek şekilde de olursa kendi bilecekleri mesele. iyi olanların, nasıl daha iyi olmak için çalıştıklarını görmeyecek kadar da aptal olduklarını düşünmek istemiyorum.
umalım ki iyi mücadeleleriyle, güzel oyunlarıyla bu çocuklar haber olurlar. yoksa gittikleri yol pek de iyi bir yol değil..
merih'in, ozan'ın ya da çağlar'ın yaptığı hareketlerin densizliği kendilerini kapsar. bu çocukların avrupa'da futbol hayatlarını milli bir kavram gibi konuşmak, şahsi bir tutum içerisine sokup durumu bu yönüyle millileştirip bir tür süzgeçten geçirmek bana yanlış geliyor.
devir öyle bereketsizliği bazıları yardımıyla besliyor ki, işini yapmayıp başka türlü mecralara dalıp gidenlerin sonu hezeyan oluyor. yine de bu çocuklar ve bundan önceki tayfalar dünyalık paralarını yapan insanlar. liberal gibi takılıp yaptığı şeyi görmezden geliyorum gibi anlaşılmasın, sadece durumun eylemler bütünü açısından gereksizliğini ortaya koyuyorum. asker selamı meselesinde olduğu gibi, futbolcular asıl faullerini futbolun durduğu anlarda yapmaya başladıkça geri giderler. gelişimleri sekteye uğrar.
merih'in, çağlar'ın, ozan'ın olduğu yerde olmak isteyen milyonlar var. geçen milli takımın maçını seyrederken aklıma gelmişti. binlerce gencinden yaşlısına 'ah bir kez orada olup, doksan dakika oynasaydım' diyecek insanlarımız var. çok iyi yerlerde, hayatlarının en güzel zamanlarında bulunuyorlar. yaptıkları ve yapacakları yanlışlardan ötürü karşılık göreceklerse; bütünüyle bu hayatlarını değiştirecek şekilde de olursa kendi bilecekleri mesele. iyi olanların, nasıl daha iyi olmak için çalıştıklarını görmeyecek kadar da aptal olduklarını düşünmek istemiyorum.
umalım ki iyi mücadeleleriyle, güzel oyunlarıyla bu çocuklar haber olurlar. yoksa gittikleri yol pek de iyi bir yol değil..
