187
yıllarca avrupanın en büyük 6 liginden biri dendi medyamızda. nasıl olsa avrupalıların haberi yok diye utanmıyordum. bir hayale inanmışlığın göstergesi diyordum. ancak içten içe bu ligin uefa liger sıralamasında 10-11 mücadelesi yapması bile garibime gidiyordu. o kadar yukarıda olmayı nasıl becerdiğimizi anlamıyordum.
hak ettiğimiz yerlere yavaş yavaş yaklaşırken ilk 20'nin dışına çıkmamız gerektiği bir gerçek. çünkü bu ligde futbol oynanmıyor. hakemlerin ve onların idarecilerinin sado-mazoşist fantezilerine yardımcı oyuncu oluyor futbol camiası.
öyle girift ve iğrenç bir ortam var ki salt sahada olanlara bakmak çocuksu bir saflık. bu ligde adalet, liyakat ve rekabet yok.
kalitemizle değil paramızla 10.'luğu zorladık. günü kurtaran hamlelerle en çok paranın döndüğü 6 ligden birisi olduk. ama hiç.bir zaman en iyi oyunların oynandığı 15 ligden birisi olamadık. para da bitti. artık kalitemiz nereye yetiyorsa -ki orasının 20.lik falan olduğunu düşünüyorum- oralara ineceğiz. çıkıp çıkmamak hatadan dönüp dönmemekle ilgili.
avrupanın en iyi 6 liginden biri olacak potansiyeli vardı. çöp ettik. son 20 yılda ülkecek o kadar fırsatı çöp ettik ki anlamak anlatmak mümkün değil. biz artık kayıp nesiliz. çocuklarımız ve torunlarımız için ve atalarımızın emeğine ve başarılarına minnet borcumuzu ödemek için çalışacağız. futbolda da böyle oldu işte.
ben ne büyük bir bataklığa saplandığımızı 2014-15 borussia dortmund ile oynadığımız şampiyonlar ligi maçlarında fark ettim. galatasaray'dan eskisi gibi bir daha zevk alamadım. hep bir burukluk oldu içimde. çünkü sahada en çok kazanan futbolcular bizimkilerdi. ortaya konan oyunda fark ise en az 1. lig ile 3. lig kadar vardı. hikayenin sonu o günlerde başlamıştı zaten. hikayenin kötü karakteri bizdik ve kaybetmeye mahkumduk.
hak ettiğimiz yerlere yavaş yavaş yaklaşırken ilk 20'nin dışına çıkmamız gerektiği bir gerçek. çünkü bu ligde futbol oynanmıyor. hakemlerin ve onların idarecilerinin sado-mazoşist fantezilerine yardımcı oyuncu oluyor futbol camiası.
öyle girift ve iğrenç bir ortam var ki salt sahada olanlara bakmak çocuksu bir saflık. bu ligde adalet, liyakat ve rekabet yok.
kalitemizle değil paramızla 10.'luğu zorladık. günü kurtaran hamlelerle en çok paranın döndüğü 6 ligden birisi olduk. ama hiç.bir zaman en iyi oyunların oynandığı 15 ligden birisi olamadık. para da bitti. artık kalitemiz nereye yetiyorsa -ki orasının 20.lik falan olduğunu düşünüyorum- oralara ineceğiz. çıkıp çıkmamak hatadan dönüp dönmemekle ilgili.
avrupanın en iyi 6 liginden biri olacak potansiyeli vardı. çöp ettik. son 20 yılda ülkecek o kadar fırsatı çöp ettik ki anlamak anlatmak mümkün değil. biz artık kayıp nesiliz. çocuklarımız ve torunlarımız için ve atalarımızın emeğine ve başarılarına minnet borcumuzu ödemek için çalışacağız. futbolda da böyle oldu işte.
ben ne büyük bir bataklığa saplandığımızı 2014-15 borussia dortmund ile oynadığımız şampiyonlar ligi maçlarında fark ettim. galatasaray'dan eskisi gibi bir daha zevk alamadım. hep bir burukluk oldu içimde. çünkü sahada en çok kazanan futbolcular bizimkilerdi. ortaya konan oyunda fark ise en az 1. lig ile 3. lig kadar vardı. hikayenin sonu o günlerde başlamıştı zaten. hikayenin kötü karakteri bizdik ve kaybetmeye mahkumduk.
