124
digiturk üyeliğimi yenilediğime pişman eden maç. kendi çapımda kısıtlı maddi imkanlarla ankara'dan günübirlik maçlara giden, kombinesini alan, bir galibiyetten daha çok stadımın atmosferini yaşamayı seven, haftasonları anadolu maçlarını bile izleyen biri olarak futboldan soğudum. özellikle son 3 senedir sürekli alt ettiğimiz "organize ve profesyonel bir kötülük"ün ne kadar azabileceğini 21 haziran 2020 galatasaray gaziantep fk maçı ile gördükten sonra bu seneye ait tüm umutlarım kırılmıştı. yine de galatasaray sevgisi ağır bastı tabi. biraz olsun tarafsız bakabilen bir insanın vicdanını sızlatan bilmem kaçıncı maç artık bu.
