18
14 haziran 2020 çaykur rizespor galatasaray maçı ve 21 haziran 2020 galatasaray gaziantep fk maçındaki hakem kararlarını görünce ansızın aklıma düşmüş lig. olan bitenler sanki arşivde unutulmaya yüz tutmuş bir filmin restore edilerek yeniden vizyona sokulması gibi.
2002-2003 sezonuna başlarken ortada, italya macerasında aradığını bulamayıp 2 senelik aranın ardından galatasaray'a geri dönen bir fatih terim ve son 6 sezonun 5'inde şampiyon olmuş bir galatasaray vardır. öte yanda ise galatasaray'dan takımı şampiyon yaptığı halde kovulduğu için intikam alma arzusunda olan mircea lucescu ve 100. yılını şampiyon tamamlamak isteyen beşiktaş'ın güçlerini birleştirmesi durumu söz konusudur.
fatih terim, 2000 mayısında floransa uçağına binmeden hemen öncesinde bıraktığı yerden devam edip 5. şampiyonluğunu elde ederek galatasaray kariyerinde fire vermeden şampiyonluk istatistiğini sürdürmek istiyordu. mircea lucescu, 2 yıl boyunca görev yaptığı galatasaray'da selefi olan fatih terim'le acımasızca kıyaslanmasının, yerin dibine sokulmasının ve de en sonunda şampiyon yaptığı halde yine de kendisi yerine fatih terim'in getirilmesine duyduğu hınç, kalp kırıklığı ve intikam arzusuyla "son şampiyon teknik adam" apoletini korumak istiyordu. galatasaray 7. yılında 6. şampiyonluğunu almak, beşiktaş ise 100. yılına anlam yükleyip bu anlamı şampiyonlukla taçlandırmak istiyordu.
bu yarış çok geçmeden başladı...
yarış başladı diyorum ama futbolun sözde tanrıları kararlarını vermişlerdi bir kere. bu sezon ne olursa olsun galatasaray şampiyon olamayacaktı. ama takımın başında fatih terim vardı ve onun olduğu bir ortamda galatasaray'ın başarısız olma ihtimali söz konusu bile olamazdı. o halde yapılacak tek bir şey vardı. beşiktaş'a rekor puan toplatmak! takriben 84-85 puan kadar... fatih terim ve galatasaray artık bu puanı barajını da geçemezdi ya...
ancak yanıldıklarını çok kısa sürede anlayacak ve galatasaray'ı 80'li puanların altına çekmek için hakemleri öne süreceklerdi. o hakemler ki şimdi hepsi tarih oldu, beşiktaş lehine ve galatasaray alehine öyle kararlar vereceklerdir ki adeta "tek amacımız galatasaray'ı bu sezon şampiyon yapmamak" sözünü herkese hissettirecek kadar...
örneğin hasan şaş'ın ceza sahası içerisinde düşürüldüğü ve maçı izleyen herkesin penaltı beklediği pozisyonda gelen devam kararının olduğu 8 aralık 2002 galatasaray beşiktaş maçı.
mesela 3 golünün verilmediği bir maç vardır galatasaray'ın... ve bu maç şampiyonluk yolundaki en önemli maçlardan biridir. o maç 27 nisan 2003 galatasaray adanaspor maçıdır. sürekli direkten döndüğümüz, 5 gol atıp sadece 2'sinin verildiği maç.
başka bir maç daha mesela... el saka'nın elle oynamasına penaltı verilmeyen, yan hakemin aleyhimize kalkan tam üç yanlış ofsayt bayrağının söz konusu olduğu 11 mayıs 2003 galatasaray gençlerbirliği maçı.
bunlar sadece şu an hatırlayabildiklerim ve daha beşiktaş lehine yapılan hatalardan bahsetmedim bile.
öyle ya da böyle, yapılan tüm haksızlıklara, gasp edilen puanlara, verilmeyen gollere, penaltılara, galatasaray'ın rakiplerine çalınan haksız penaltılar, verilen ofsayt gollere rağmen galatasaraylı fatih takımına sezon boyunca 77 puan toplattı. bu her zaman için yüksek bir puandır süper lig için. ama hesap tutmuş, beşiktaş, galatasaray'ın aksine lehte elde ettiği hakem hatalarıyla da 85 puanı tutturmuştu. bir daha da hiç görülmedi 85 puan. nasıl alındığı da hep tartışılacaktır.
şimdi 2019-20 sezonunda çıktığımız iki maçta gördüğüm hakem hataları, hakemlerin gözlerindeki bakışlar, bana 2002-03 sezonunu hatırlatıyor. 8 maçlık bir perdenin sadece ilk 2 maçını görmüşüz hissi uyandırıyor bende. ne olursa olsun sizi şampiyon yapmayacağız derlermiş gibi.
bakalım bu filmin sonu nasıl bitecek...
2002-2003 sezonuna başlarken ortada, italya macerasında aradığını bulamayıp 2 senelik aranın ardından galatasaray'a geri dönen bir fatih terim ve son 6 sezonun 5'inde şampiyon olmuş bir galatasaray vardır. öte yanda ise galatasaray'dan takımı şampiyon yaptığı halde kovulduğu için intikam alma arzusunda olan mircea lucescu ve 100. yılını şampiyon tamamlamak isteyen beşiktaş'ın güçlerini birleştirmesi durumu söz konusudur.
fatih terim, 2000 mayısında floransa uçağına binmeden hemen öncesinde bıraktığı yerden devam edip 5. şampiyonluğunu elde ederek galatasaray kariyerinde fire vermeden şampiyonluk istatistiğini sürdürmek istiyordu. mircea lucescu, 2 yıl boyunca görev yaptığı galatasaray'da selefi olan fatih terim'le acımasızca kıyaslanmasının, yerin dibine sokulmasının ve de en sonunda şampiyon yaptığı halde yine de kendisi yerine fatih terim'in getirilmesine duyduğu hınç, kalp kırıklığı ve intikam arzusuyla "son şampiyon teknik adam" apoletini korumak istiyordu. galatasaray 7. yılında 6. şampiyonluğunu almak, beşiktaş ise 100. yılına anlam yükleyip bu anlamı şampiyonlukla taçlandırmak istiyordu.
bu yarış çok geçmeden başladı...
yarış başladı diyorum ama futbolun sözde tanrıları kararlarını vermişlerdi bir kere. bu sezon ne olursa olsun galatasaray şampiyon olamayacaktı. ama takımın başında fatih terim vardı ve onun olduğu bir ortamda galatasaray'ın başarısız olma ihtimali söz konusu bile olamazdı. o halde yapılacak tek bir şey vardı. beşiktaş'a rekor puan toplatmak! takriben 84-85 puan kadar... fatih terim ve galatasaray artık bu puanı barajını da geçemezdi ya...
ancak yanıldıklarını çok kısa sürede anlayacak ve galatasaray'ı 80'li puanların altına çekmek için hakemleri öne süreceklerdi. o hakemler ki şimdi hepsi tarih oldu, beşiktaş lehine ve galatasaray alehine öyle kararlar vereceklerdir ki adeta "tek amacımız galatasaray'ı bu sezon şampiyon yapmamak" sözünü herkese hissettirecek kadar...
örneğin hasan şaş'ın ceza sahası içerisinde düşürüldüğü ve maçı izleyen herkesin penaltı beklediği pozisyonda gelen devam kararının olduğu 8 aralık 2002 galatasaray beşiktaş maçı.
mesela 3 golünün verilmediği bir maç vardır galatasaray'ın... ve bu maç şampiyonluk yolundaki en önemli maçlardan biridir. o maç 27 nisan 2003 galatasaray adanaspor maçıdır. sürekli direkten döndüğümüz, 5 gol atıp sadece 2'sinin verildiği maç.
başka bir maç daha mesela... el saka'nın elle oynamasına penaltı verilmeyen, yan hakemin aleyhimize kalkan tam üç yanlış ofsayt bayrağının söz konusu olduğu 11 mayıs 2003 galatasaray gençlerbirliği maçı.
bunlar sadece şu an hatırlayabildiklerim ve daha beşiktaş lehine yapılan hatalardan bahsetmedim bile.
öyle ya da böyle, yapılan tüm haksızlıklara, gasp edilen puanlara, verilmeyen gollere, penaltılara, galatasaray'ın rakiplerine çalınan haksız penaltılar, verilen ofsayt gollere rağmen galatasaraylı fatih takımına sezon boyunca 77 puan toplattı. bu her zaman için yüksek bir puandır süper lig için. ama hesap tutmuş, beşiktaş, galatasaray'ın aksine lehte elde ettiği hakem hatalarıyla da 85 puanı tutturmuştu. bir daha da hiç görülmedi 85 puan. nasıl alındığı da hep tartışılacaktır.
şimdi 2019-20 sezonunda çıktığımız iki maçta gördüğüm hakem hataları, hakemlerin gözlerindeki bakışlar, bana 2002-03 sezonunu hatırlatıyor. 8 maçlık bir perdenin sadece ilk 2 maçını görmüşüz hissi uyandırıyor bende. ne olursa olsun sizi şampiyon yapmayacağız derlermiş gibi.
bakalım bu filmin sonu nasıl bitecek...
