7
o sezon şampiyon olamayacağımız üç aşşağı beş yukarı anlaşılıyordu. takımımızda bir kıvılcım eksikti. 2 yıl üst üste şampiyonluktan sonra mental yorgunluk görülüyordu takımda. bizim ligimizde kalite kadar heyecan da önemlidir ve kabul etmek durumundayız ki o sezon suyun öte yakası kadar heyecanlı değildik. evet en güçlü bizdik ancak ama işte o ruh, heyecan yoktu. gerçi fatih hoca kalsaydı durum ne olurdu bilemeyiz tabi ancak karşı taraf fazla puan kaybetmedi süreç boyunca. ligin son düzlüğünde çok puan kaybettiler o da fark çok olduğu içindi. 2017-2018 sezonunda beşiktaş kadro olarak bizden daha iyiydi, oturmuş bir düzeni vardı ama işte onlarda da mental çöküş başlamıştı. biz ise daha inatçı, daha dinamik ve daha çok isteyendik. mesela bu sezon içinde evet ligin ikinci devresi güzel top oynuyoruz, çok olgun oynuyoruz ancak işin duygu kısmının hala eksik olduğunu ve şampiyonluk kıvamına gelemediğimizi söyleyebilirim. her ne olursa olsun biz galatasarayız bu sezonu da kazanabilir miyiz? pekala kazanabiliriz. o genetik kod bizde mevcut.
