37
henüz herhangi bir anlamda yüzümü güldürmeyen sene. virüsün durumu zaten malum, her birimiz hapis hayatı yaşıyoruz ama bunlarla da bitmiyor.
başıma gelen her kötü şeye alışıyorum. ölümle yaşamayı öğreniyorum, bundan daha zoru kalanla yaşamayı öğreniyorum. alışamam sandıklarıma alışıyorum, unutamam sandıklarımı da unutuyorum. her birinde içimden bir parçamı daha kaybediyorum. dedim ya insan başına gelene alışıyor ama bazı şeyler de senin başına gelmiyor, sevdiklerinin başına geliyor. her geçen gün daha kötüsü olamaz derken daha kötü haberler alıyorum. keşke aldığım bütün bu kötü haberler benimle alakalı olsaydı, benim elim kolum bağlıyken sevdiğim insanların daha ne kadar canı yanacak?
başıma gelen her kötü şeye alışıyorum. ölümle yaşamayı öğreniyorum, bundan daha zoru kalanla yaşamayı öğreniyorum. alışamam sandıklarıma alışıyorum, unutamam sandıklarımı da unutuyorum. her birinde içimden bir parçamı daha kaybediyorum. dedim ya insan başına gelene alışıyor ama bazı şeyler de senin başına gelmiyor, sevdiklerinin başına geliyor. her geçen gün daha kötüsü olamaz derken daha kötü haberler alıyorum. keşke aldığım bütün bu kötü haberler benimle alakalı olsaydı, benim elim kolum bağlıyken sevdiğim insanların daha ne kadar canı yanacak?
