Kariyer Sonu716
galatasaray futbol takımında, şu an beni en çok heyecanlandıran ve bana en çok güven veren isimlerin başında gelen oyuncumuz, popitomuz.
sezon başında, haldun üstünel tarafından büyük gizlilik içerisinde gerçekleştirilen transferlerimiz arasında, nokta transfer budur diyebileceğim bir kazanım keita. kendisi orta sahanın sağını otobana çevirebilen, yeri geldiğinde defansın sağ tarafındaki yükü tek başına omuzlayabilen, defansın göbeğinde topu oyuna sokacak futbolcumuz olmadığından, kanatlardan gerçekleştirmek zorunda kaldığımız hücumlara heyecan katan pek sempatik bir abimiz. rakip takım oyuncuları için de bir korkulu rüya olduğu kanaatindeyim.
elde olmayan sebeplerle; göbekten hücuma çıkabildiğimiz, bu ataklarda tehlike yaratabildiğimiz pek az. kanatlardan hücum yapma tembelliğine alışıyor takımımız. hal böyle olunca da, kanat oyuncularına büyük sorumluluk düşüyor. böyle bir durum göz önünde bulundurulduğunda, galatasaray'ın bu sezonki en yararlı transferini keita olarak ilan etmekte bir sakınca görmüyorum. bu abimiz, canımız, ciğerimiz; bitmeyen enerjisiyle rakip takımı hallaç pamuğu gibi atmakta. fizik olarak bu kadar gelişkin olup, sürat olarak bu kadar üstün olmak da kendisine bahşedilmiş bir yetenek olsa gerek.
efendim, keita oyunda olduğu sürece garip bir rahatlık ve güven duygusu aşılamakta bendenize. şöyle ki, bu adamın ne yapıp edip rakibini alt edeceğine, en kötü ihtimalle faul yaptırıp yeni bir atak başlatacağına inanıyorum hep. sağolsun, kendisi de bu güveni boşa çıkarmıyor. bu sebeple ki, şahan gökbakar tarafından bulunan ve yüzyılın taktiği ilan ettiğim at topu fink'e felsefesini at topu keita'ya olarak değiştirip, her maç dilime pelesenk etmekteyim. at topu keita'ya, üç-beş saniye içinde yarı sahayı geçsin. at topu keita'ya topu önüne alıp deli danalar gibi koşsun. at topu keita'ya tehlikeli bir atak oluşsun. at topu keita'ya rakip defans ekmeğinden olsun.
topla bu kadar hızlı ilerleyebilen başka bir futbolcu var mıdır, bilmem. lakin şuna eminim; bu adam topu önüne aldığında, uçan insan usain bolt'u geride bırakacak enerjiye ve sürate sahip. üstelik bunu doksan dakika yapabilecek kadar da çılgın. daha ne olsun?
keita'nın gelişi; bir dönem dalga konusu olan, sözlük aleminin en büyük eğlencesi sabri'yi de rahatlattı. üzerindeki yük hafifleyen sabri de pozitif ilerleme gösterdi. bir dönem galatasaray'ın en çok aksayan bölgesi olan sağ taraf, keita ve sabri ikilisiyle biraz daha güven vermeye başladı. keita geldi sabri süper oldu diyemeyiz elbet. sabri'nin daha da gelişmesi, eksiklerini tamamlaması, hatalarını düzeltmesi en büyük temennimiz. keita, sabri için büyük şans. hem defans yükünü, hem hücum yükünü paylaşıyor. sabri'ye de sadece daha dikkatli olmak kalıyor.
uzun lafın kısası, seviyorum ben bu adamı. gol sonrası taklalarına, asist sonrası danslarına hastayım ulan keita. üzerine dar gelen parçalı formasına kurban olduğum.
sezon başında, haldun üstünel tarafından büyük gizlilik içerisinde gerçekleştirilen transferlerimiz arasında, nokta transfer budur diyebileceğim bir kazanım keita. kendisi orta sahanın sağını otobana çevirebilen, yeri geldiğinde defansın sağ tarafındaki yükü tek başına omuzlayabilen, defansın göbeğinde topu oyuna sokacak futbolcumuz olmadığından, kanatlardan gerçekleştirmek zorunda kaldığımız hücumlara heyecan katan pek sempatik bir abimiz. rakip takım oyuncuları için de bir korkulu rüya olduğu kanaatindeyim.
elde olmayan sebeplerle; göbekten hücuma çıkabildiğimiz, bu ataklarda tehlike yaratabildiğimiz pek az. kanatlardan hücum yapma tembelliğine alışıyor takımımız. hal böyle olunca da, kanat oyuncularına büyük sorumluluk düşüyor. böyle bir durum göz önünde bulundurulduğunda, galatasaray'ın bu sezonki en yararlı transferini keita olarak ilan etmekte bir sakınca görmüyorum. bu abimiz, canımız, ciğerimiz; bitmeyen enerjisiyle rakip takımı hallaç pamuğu gibi atmakta. fizik olarak bu kadar gelişkin olup, sürat olarak bu kadar üstün olmak da kendisine bahşedilmiş bir yetenek olsa gerek.
efendim, keita oyunda olduğu sürece garip bir rahatlık ve güven duygusu aşılamakta bendenize. şöyle ki, bu adamın ne yapıp edip rakibini alt edeceğine, en kötü ihtimalle faul yaptırıp yeni bir atak başlatacağına inanıyorum hep. sağolsun, kendisi de bu güveni boşa çıkarmıyor. bu sebeple ki, şahan gökbakar tarafından bulunan ve yüzyılın taktiği ilan ettiğim at topu fink'e felsefesini at topu keita'ya olarak değiştirip, her maç dilime pelesenk etmekteyim. at topu keita'ya, üç-beş saniye içinde yarı sahayı geçsin. at topu keita'ya topu önüne alıp deli danalar gibi koşsun. at topu keita'ya tehlikeli bir atak oluşsun. at topu keita'ya rakip defans ekmeğinden olsun.
topla bu kadar hızlı ilerleyebilen başka bir futbolcu var mıdır, bilmem. lakin şuna eminim; bu adam topu önüne aldığında, uçan insan usain bolt'u geride bırakacak enerjiye ve sürate sahip. üstelik bunu doksan dakika yapabilecek kadar da çılgın. daha ne olsun?
keita'nın gelişi; bir dönem dalga konusu olan, sözlük aleminin en büyük eğlencesi sabri'yi de rahatlattı. üzerindeki yük hafifleyen sabri de pozitif ilerleme gösterdi. bir dönem galatasaray'ın en çok aksayan bölgesi olan sağ taraf, keita ve sabri ikilisiyle biraz daha güven vermeye başladı. keita geldi sabri süper oldu diyemeyiz elbet. sabri'nin daha da gelişmesi, eksiklerini tamamlaması, hatalarını düzeltmesi en büyük temennimiz. keita, sabri için büyük şans. hem defans yükünü, hem hücum yükünü paylaşıyor. sabri'ye de sadece daha dikkatli olmak kalıyor.
uzun lafın kısası, seviyorum ben bu adamı. gol sonrası taklalarına, asist sonrası danslarına hastayım ulan keita. üzerine dar gelen parçalı formasına kurban olduğum.
