140
galatasaray’ ımızın mevcut sistemlerde ihtiyacı olan bölgedir.
günümüz futbolunda 10 numara diye bir pozisyon kalmadıysa, 10 numaralı formayı kimseye vermeyelim madem.
zamanında 10 numaralı formayı giyip, pozisyonun hakkını verenleri saygıyla, sevgi ve özlemle analım en azından değil mi?
türk takımlarını; topla oynayan city, geçiş oyunu oynayan liverpool ile karıştırmayın. onlar artık başka boyuttalar. 10 numara yada target-man tarzı oyuncular bu takımlar için mazi oldu. bizim için değil!
biz gazla, teşvikle, hırsla oynayan takımlarız.
saha içerisinde taraftarı heyecanlandıracak, takımı ateşleyecek, istisnasız güvenebileceğimiz, karşı takımı tedirgin edecek, ayağına topu aldığında beklenmedik şut çekebilecek, falcao’ yu kaçırabilecek, oyunu sağdan-sola yönlendirebilecek, ceza sahası içerisinde etkili olabilecek bir oyuncu arıyorum. adına ne derseniz diyin.
isterseniz lider oyuncu lazım diyin, isterseniz adına ofansif ortasaha, ister 8,5 diyin. benim için bu vazifeleri yerine getiren, formamın arkasına adını ilk yazacağım oyuncudur 10 numara. (u: belhanda ‘10 numara‘ ve arda ‘abi’ değildir!)
ve malesef bu sorumlulukları alacak lider oyuncumuz yok.
fatih terim’ in sistemleri;
4-2-3-1 ve 4-4-1-1 değil mi? israrla hep aynı sistemde oynuyoruz.
bu sistemlerde ilerde topu alıp, takımı sırtlayan bir 10 numaraya neden gerek olmasın. zaten ileride topu bir isimle buluşturup orada tutamıyoruz, atak yapamıyoruz.
10 numara ya gerek yoksa, 4-4-2 klasik veya 4-3-3 oynasın takım. yırtındık oynatmıyor efendim.
onyekuru-falcao- sekidika 3’ lüsü ile 4-3-3 oynayıp boş alana adam kaçırarak başarılı olduk diyelim. çanakkale oynayan takımlarda ne yapacağız?
geçenlerde kaideyi taciz eden istisna target-man ile ilgili yazısında; ligi domine ettiğimiz sistemin 4-4-2 olduğundan bahsetti.
johan elmander’ den bahsetti sanırım. bulsun bir elmander onada razıyız. topu indirsin, taşısın, sırtı dönük oynasın, heyecanlandırsın yeter.
(gbkz: “4-4-2 mazi oldu”)
(gbkz: ” 10 numara kalmadı”)
sonuç?
günümüz futbolunda 10 numara diye bir pozisyon kalmadıysa, 10 numaralı formayı kimseye vermeyelim madem.
zamanında 10 numaralı formayı giyip, pozisyonun hakkını verenleri saygıyla, sevgi ve özlemle analım en azından değil mi?
türk takımlarını; topla oynayan city, geçiş oyunu oynayan liverpool ile karıştırmayın. onlar artık başka boyuttalar. 10 numara yada target-man tarzı oyuncular bu takımlar için mazi oldu. bizim için değil!
biz gazla, teşvikle, hırsla oynayan takımlarız.
saha içerisinde taraftarı heyecanlandıracak, takımı ateşleyecek, istisnasız güvenebileceğimiz, karşı takımı tedirgin edecek, ayağına topu aldığında beklenmedik şut çekebilecek, falcao’ yu kaçırabilecek, oyunu sağdan-sola yönlendirebilecek, ceza sahası içerisinde etkili olabilecek bir oyuncu arıyorum. adına ne derseniz diyin.
isterseniz lider oyuncu lazım diyin, isterseniz adına ofansif ortasaha, ister 8,5 diyin. benim için bu vazifeleri yerine getiren, formamın arkasına adını ilk yazacağım oyuncudur 10 numara. (u: belhanda ‘10 numara‘ ve arda ‘abi’ değildir!)
ve malesef bu sorumlulukları alacak lider oyuncumuz yok.
fatih terim’ in sistemleri;
4-2-3-1 ve 4-4-1-1 değil mi? israrla hep aynı sistemde oynuyoruz.
bu sistemlerde ilerde topu alıp, takımı sırtlayan bir 10 numaraya neden gerek olmasın. zaten ileride topu bir isimle buluşturup orada tutamıyoruz, atak yapamıyoruz.
10 numara ya gerek yoksa, 4-4-2 klasik veya 4-3-3 oynasın takım. yırtındık oynatmıyor efendim.
onyekuru-falcao- sekidika 3’ lüsü ile 4-3-3 oynayıp boş alana adam kaçırarak başarılı olduk diyelim. çanakkale oynayan takımlarda ne yapacağız?
geçenlerde kaideyi taciz eden istisna target-man ile ilgili yazısında; ligi domine ettiğimiz sistemin 4-4-2 olduğundan bahsetti.
johan elmander’ den bahsetti sanırım. bulsun bir elmander onada razıyız. topu indirsin, taşısın, sırtı dönük oynasın, heyecanlandırsın yeter.
(gbkz: “4-4-2 mazi oldu”)
(gbkz: ” 10 numara kalmadı”)
sonuç?
