776
renktaşlar tarafından haksızlık yapıldığını düşündüğüm bir organizasyon türkiye kupası. bunun temelde dört nedeni var.
1) biz galatasaray’ız. geçmişimizden gelen, kendi kendine hop diye oluşmayıp binbir çabanın, alın teri ve emeğin ürünü olan winner karakterimiz var. buraya hangi koşullardan geldiğimizi unutmamalıyız. fatih terim’den, bülent korkmaz’dan, hagi’den ve diğerlerinden damla damla damıttığımız bu durumdan ödün vermemeliyiz. galatasaray içinde olduğu her kupayı almak için oynar. yukarıda sözünü ettiğim adamlar tavla bile oynasa kazanmak için oynayan adamlar.
2) her sene şampiyon olmak, en üstlerde yer almak tabi ki ilk ve asıl hedef ancak gerçek dünyada bu her zaman mümkün olmayabiliyor. türkiye kupası her halükarda cepte bir avrupa bileti demek, bu da önemli.
3) takımın tamamını gerçek maç tecrübesiyle görebilmek çok önemli. büyük ve çok alternatifli kadrolarda ne zaman kimden nasıl bir katkı alacağını bilmen gerekir.
4) en önemli sebeplerden biri, türkiye kupası eşittir halk. hiçbir takım, ünlü, oluşum vb. halktan kopmamalı, kopan kaybeder. üretemez, sevilmez, başına geleni anlayamaz bile. kapitalizm ve içinde yaşadığımız çağ sağolsun; eskinin gariban eğlencesi futbol artık zenginin eğlencesi oldu. nihat’lı la liga, murat kosova’lı premier lig, bizim ligde kocaelispor’un sahasındaki maçımızı yayınlayan kanal d, ankaragücü deplasmanındaki maçımızı yayınlayan kanal d, tıpkı o dönemin futbolcuları topraklar, kangelalar (bize attığı penaltıyı hala unutmam) gibi eskide kaldı. şimdi bein’ler var, platformlar var. işten yorgun argın gelen ahmet bey’in yemeğini yiyip televizyon karşısına geçip yayılarak izlediği, keyfini çıkardığı maçlar kupa maçları. bir iki sezon önceki bol kavgalı fener – beşiktaş maçı kavgalara, kartlara rağmen çok keyifliydi mesela. ya da sonradan düzgün kullanamasa da sinan gümüş’ü kupa maçları parlattı. belki bu sene silkinişimizin ateşleyicisi kupadaki tuzla maçı olacak.
kupa her zaman önemlidir, her zaman ciddiye almalı, hakkını vermeli, asla küçümsememeliyiz.
1) biz galatasaray’ız. geçmişimizden gelen, kendi kendine hop diye oluşmayıp binbir çabanın, alın teri ve emeğin ürünü olan winner karakterimiz var. buraya hangi koşullardan geldiğimizi unutmamalıyız. fatih terim’den, bülent korkmaz’dan, hagi’den ve diğerlerinden damla damla damıttığımız bu durumdan ödün vermemeliyiz. galatasaray içinde olduğu her kupayı almak için oynar. yukarıda sözünü ettiğim adamlar tavla bile oynasa kazanmak için oynayan adamlar.
2) her sene şampiyon olmak, en üstlerde yer almak tabi ki ilk ve asıl hedef ancak gerçek dünyada bu her zaman mümkün olmayabiliyor. türkiye kupası her halükarda cepte bir avrupa bileti demek, bu da önemli.
3) takımın tamamını gerçek maç tecrübesiyle görebilmek çok önemli. büyük ve çok alternatifli kadrolarda ne zaman kimden nasıl bir katkı alacağını bilmen gerekir.
4) en önemli sebeplerden biri, türkiye kupası eşittir halk. hiçbir takım, ünlü, oluşum vb. halktan kopmamalı, kopan kaybeder. üretemez, sevilmez, başına geleni anlayamaz bile. kapitalizm ve içinde yaşadığımız çağ sağolsun; eskinin gariban eğlencesi futbol artık zenginin eğlencesi oldu. nihat’lı la liga, murat kosova’lı premier lig, bizim ligde kocaelispor’un sahasındaki maçımızı yayınlayan kanal d, ankaragücü deplasmanındaki maçımızı yayınlayan kanal d, tıpkı o dönemin futbolcuları topraklar, kangelalar (bize attığı penaltıyı hala unutmam) gibi eskide kaldı. şimdi bein’ler var, platformlar var. işten yorgun argın gelen ahmet bey’in yemeğini yiyip televizyon karşısına geçip yayılarak izlediği, keyfini çıkardığı maçlar kupa maçları. bir iki sezon önceki bol kavgalı fener – beşiktaş maçı kavgalara, kartlara rağmen çok keyifliydi mesela. ya da sonradan düzgün kullanamasa da sinan gümüş’ü kupa maçları parlattı. belki bu sene silkinişimizin ateşleyicisi kupadaki tuzla maçı olacak.
kupa her zaman önemlidir, her zaman ciddiye almalı, hakkını vermeli, asla küçümsememeliyiz.
