140
şampiyon olamadığı halde kulübümüzde en çok benimsenmiş teknik direktörler arasında muhtemelen zirvededir. kadıköy’de diktiği bayrak, suyun öteki tarafındakilere şampiyon olmuşuz kadar travma yaşatmıştır. doğaçlama olduğunu düşündüğüm bu bayrak olayıyla taraftarların gönlünü de fethetmiştir. psikolojik üstünlük dedikleri şey, tam da bu olsa gerek çünkü souness deyince insanın aklına ne taktik ne sistem gelir. souness ismi hem bizim hem fenerbahce taraftarının bilinçaltında aynı görüntünün oluşması demektir. ortasahaya doğru elinde kocaman bir bayrakla koşması, bayrak direğini zemine iki üç defa saplaması rekabetin en unutulmaz ve bizim adımıza en komik olaylarındandır. ilahi ulubatlı... çok yaşa !
