2128
2018 yazında hayallerine kavuşup galatasaray'a imza attıktan sonraki bir senede başına gelenlerle pişmiş tavuğun başına gelenleri aratmamış olan güzel adam. iki tane çok ağır sakatlığın yanında bir de dedesini kaybetti. rize deplasmanında hepimizi onunla beraber gözyaşlarına boğan o pozisyonun üzerinden dün tam 5 ay geçti. yavaş yavaş takımla beraber koşulara başladığı haberleri ve görüntüleri geliyor. muhtemelen sezonun ikinci yarısında yavaş yavaş sahaya çıkacak güce ve form durumuna kavuşacaktır.
bir sporcu için en zoru ağır sakatlıklardan sonra geriye dönmektir. zaten zor ve emek isteyen bir hayat yaşayan sporcunun olağandan birkaç misli daha çok eziyet çekmesini gerektirir. hele kırık gibi tedavi sonrası sıfırdan başlamayı gerektiren sakatlıklardan sonra bu daha da zordur.
ancak emre'nin karakteri, inancı ve galatasaray sevgisi bu süreçleri atlatmasında ona yardımcı oluyordur, olmaya da devam edecektir. bu noktada biraz da taraftara iş düşecektir. bacağı kırılmış bir adamın tekrar sahaya çıkmasını geçtim tempolu yürümesinin bile ne kadar büyük bir meydan okuma olduğunu sadece bacağı kırılmış insanlar gerçekten anlayabilir.
sahaya çıkacak, o pozisyonun ürkekliğini atacak, form tutacak, kas hafızasını çalıştıracak...
taraftar için biraz uzun ve sabır gerektirecek bir süreç olacaktır. ancak bu güzel adamın, modern zamanların metin oktay'ının da biraz pozitif ayrımcılığı hak ettiğini düşünüyorum...
yarın bizim yılmayasın, yüreğinde güç olmalı...
(bkz: cimbombomun çocuğu emre akbaba)
bir sporcu için en zoru ağır sakatlıklardan sonra geriye dönmektir. zaten zor ve emek isteyen bir hayat yaşayan sporcunun olağandan birkaç misli daha çok eziyet çekmesini gerektirir. hele kırık gibi tedavi sonrası sıfırdan başlamayı gerektiren sakatlıklardan sonra bu daha da zordur.
ancak emre'nin karakteri, inancı ve galatasaray sevgisi bu süreçleri atlatmasında ona yardımcı oluyordur, olmaya da devam edecektir. bu noktada biraz da taraftara iş düşecektir. bacağı kırılmış bir adamın tekrar sahaya çıkmasını geçtim tempolu yürümesinin bile ne kadar büyük bir meydan okuma olduğunu sadece bacağı kırılmış insanlar gerçekten anlayabilir.
sahaya çıkacak, o pozisyonun ürkekliğini atacak, form tutacak, kas hafızasını çalıştıracak...
taraftar için biraz uzun ve sabır gerektirecek bir süreç olacaktır. ancak bu güzel adamın, modern zamanların metin oktay'ının da biraz pozitif ayrımcılığı hak ettiğini düşünüyorum...
yarın bizim yılmayasın, yüreğinde güç olmalı...
(bkz: cimbombomun çocuğu emre akbaba)
