78
bana cok farkli duygular yasatan rakiplere sahip bir grup. psg e real madrid gelir gelmez aklima 90li yillarin sonuna hafta ici maclarinin gediklisi haline geldigimiz ve avrupanin devleriyle basa bas oynadigimiz gunler geldi. futbolda bugun makas cok acik diyoruz fakat o gunlerde de turkiye futbolu ve avrupa arasinda makas yine cok acikti. stade de france'da leonardo vardi, rai vardi. della alpi'de zidane vardi, del piero vardi, davids vardi. madrid'de raul vardi, mcmanaman vardi. san siro'da nesta vardi, maldini vardi, shevchenko vardi. gunumuzde neymar'a cavani'ye tapiyoruz fakat 90li yillardaki oyuncular benim gozumde bugunun superstarlarina atletizmleriyle zorlansalar da yetenek olarak cok rahat ustunluk kurar. biz o zamanlar umit davala, ergun ve tolunay ile kafa tutabiliyorduk. ali sami yen cehenneme donusuyordu fakat deplasmanda da kok sokturuyorduk. bugun kura cekimi sonrasi bein sports'ta bulent timurlenk ve tugay kerimoglu israrla galatasaray'in sadece kendi kimligine donup bakmasinin bile takimi silkip tekrardan meydan okumasini saglayacagini soylediler. dusununce ergun ve umit mi cok ust duzey futbolculardi yoksa bugunku kadromuz mu o seviyelerde degil? yoksa butun sir istikrar ve takim kimyasi yakalamak mi? cruyff'u saygiyla aniyorum.
(bkz: ajax)
(bkz: ajax)
