• 13
    biz küçükken kapalıya gitmek yürek isterdi.

    oturabileceğin bir koltuğun yoktu mesela ve asla olmayacaktı.

    90 dakika ayakta, bağıra çağıra tezahüratlara, şarkılara eşlik etmek zorundaydın.

    seçme şansın yoktu, kaldı ki aksini sen de düşünemezdin.

    ali sami yen "cehennem"se, kapalı inferno'ydu.

    bir kültürü vardı.

    özellikle bu sene aslantepe'de bizzat tanışacağımızı düşündüğüm yeni bir kültür yükseliyor oradan.

    "taraftar" değil, "izleyici" olmak.

    bu da bir kültür elbet, "şuursuz fanatiklerin" olduğu yerde çok ihtiyaç duyulan bir kültür hem de.

    oturup karar verelim;

    cehennem'den vazgeçmeyi göze alıyorsak, süreyya operası tadında bir ambians yakalarız hep birlikte.

    hem şuursuz fanatikler rezaletlerine devam ederken senkronize "cık cık"layabiliriz istersek.
App Store'dan indirin Google Play'den alın