2085
ben boyle kaderi 6222 dedirten futbolcu, adasim. sen once fransa’da allahin bile bilmedigi bir takimdan gel turkiye’de parla, sonra hayalini kurdugun, taraftari oldugun takima transfer ol. o takimda inanilmaz hizli bir baslangic yap gol,golleri sirala, yetmedi milli takimda bir deplasman macinda iki gol birden at, en tepeye cik. yasin da 26, gencsin hala. belki de o gumbur gumbur gelen milli takim jenerasyonunda 10 numara sen olacaktin.
sonra o anlamsiz erzurumspor maci, belki 1-0 kazandik ama sen sakatlandin. doktorlar ameliyat dedi. inanmak istemedik once. ama ne yazikki resmi aciklama geldi. donmen aylar surdu. tam form tutmaya baslayacakken, yavas yavas 90 dakikalik maclar cikarmaya baslarken, bu sefer de o gudubet rize maci cikageldi. gene kirildi ayagin. o gun hasan kartal’in gerzek aciklamalari bile bizi o kadar sinirlendirmedi, cunku hepimizin akli sendeydi.
hatirlar misiniz, bir donem eski futbolcumuz alper tezcan ayda bir ana haber kanallarina cikar, “galatasaray bana yardim etsin, onlarin yuzunden ayagim kirildi, futbol oynayamiyorum, elimde tek uefa madalyasi kaldi onu da satcam, bak satiyom haa, valla satarim” derdi. ama isin gorunen yuzu baskaydi. kendisini taniyanlarin ifadesine gore alper sakatligi doneminde gece hayati ve sigaraya baslamis ve kendine bakmamisti.
iste alper’in sozde yasadigi o dramin gercek oznesidir emre akbaba. turk futbolunun yeni stari olacakken 9 ayda iki kere ayaginin kirilmasidir ona tokat gibi carpan. belki uefa madalyasi yok ama belirsizlesen bir gelecegi var. gecen 3-2 kazandigimiz isvec macini izledim, huzunlendim. o macta emre akbaba cosmustu. keske o sakatliklar olmasa, fransa ve izlanda karsisinda da seyretseydik onu.
kendisine adas tavsiyesi, pes etmesin. okan’in da, umit davala’nin da ayagi kirilmisti. ikisi de kullerinden dogdu. umit davala’nin o 98 subatinda aglayarak ambulansla hastaneye tasindigi sahneyi cogumuz izlemisizdir. youtube’da televole nostalji kusaginda cikar. o umit davala subat 98den yaklasik iki sene sonra milan’in hayallerini yikti, uc bucuk sene sonra milan formasi giydi, ve dort bucuk sene sonra 2002 dunya kupasinda tarih yazdi. okan da cocuk yasta ayagi kirildi ama pes etmedi. inter’e kadar gitti (tabi inter’e transfer sureci, ona olan tepkimiz, bize inaneti ayri konu.)
o yuzden emre, kariyerin bitmedi! hala kendini toparlaman icin sansin var, sen yeterki inan!!
sonra o anlamsiz erzurumspor maci, belki 1-0 kazandik ama sen sakatlandin. doktorlar ameliyat dedi. inanmak istemedik once. ama ne yazikki resmi aciklama geldi. donmen aylar surdu. tam form tutmaya baslayacakken, yavas yavas 90 dakikalik maclar cikarmaya baslarken, bu sefer de o gudubet rize maci cikageldi. gene kirildi ayagin. o gun hasan kartal’in gerzek aciklamalari bile bizi o kadar sinirlendirmedi, cunku hepimizin akli sendeydi.
hatirlar misiniz, bir donem eski futbolcumuz alper tezcan ayda bir ana haber kanallarina cikar, “galatasaray bana yardim etsin, onlarin yuzunden ayagim kirildi, futbol oynayamiyorum, elimde tek uefa madalyasi kaldi onu da satcam, bak satiyom haa, valla satarim” derdi. ama isin gorunen yuzu baskaydi. kendisini taniyanlarin ifadesine gore alper sakatligi doneminde gece hayati ve sigaraya baslamis ve kendine bakmamisti.
iste alper’in sozde yasadigi o dramin gercek oznesidir emre akbaba. turk futbolunun yeni stari olacakken 9 ayda iki kere ayaginin kirilmasidir ona tokat gibi carpan. belki uefa madalyasi yok ama belirsizlesen bir gelecegi var. gecen 3-2 kazandigimiz isvec macini izledim, huzunlendim. o macta emre akbaba cosmustu. keske o sakatliklar olmasa, fransa ve izlanda karsisinda da seyretseydik onu.
kendisine adas tavsiyesi, pes etmesin. okan’in da, umit davala’nin da ayagi kirilmisti. ikisi de kullerinden dogdu. umit davala’nin o 98 subatinda aglayarak ambulansla hastaneye tasindigi sahneyi cogumuz izlemisizdir. youtube’da televole nostalji kusaginda cikar. o umit davala subat 98den yaklasik iki sene sonra milan’in hayallerini yikti, uc bucuk sene sonra milan formasi giydi, ve dort bucuk sene sonra 2002 dunya kupasinda tarih yazdi. okan da cocuk yasta ayagi kirildi ama pes etmedi. inter’e kadar gitti (tabi inter’e transfer sureci, ona olan tepkimiz, bize inaneti ayri konu.)
o yuzden emre, kariyerin bitmedi! hala kendini toparlaman icin sansin var, sen yeterki inan!!
