104
bugün bodrum’da çok uluslu bir ekiple plaj voleybolu oynuyorduk. italyan, polonyalı, rus, türk, ukraynalı bir ortam. son pas olarak çok zor bir top bana doğru gelirken topu rakip sahaya geçirmek zorundaydım. çaresiz şansımı deneyip rövaşataya kalkıp topu yapıştırdım rakip sahaya. müthiş bir sayı oldu, herkes alkışladı. it’s the football that’s the football dedim. herkes bana baktı ama kimse gülmedi amk. anlamadılar bile :( fıkrasına gülünmeyen adam gibi oldum.
ortamda galatasaraylı yokmuş benden başka, ben ne yapayım? (bkz: what can i do sometimes?)
ortamda galatasaraylı yokmuş benden başka, ben ne yapayım? (bkz: what can i do sometimes?)
