4
25 mayıs 2005 milan liverpool maçına, yani o efsanevi şampiyonlar ligi finaline cenabet olarak çıktığı rivayet edilen, eski malili futbolcu.
hikayemiz şöyle;
istanbul'daki finale rafa hocanın tercihi ile sol bekte başlar ve tabir-i caizse leş bir ilk yarı oynar.
maldini, henüz ilk dakika dolmadan kazanılan serbest vuruşta, şık bir kafa golüyle italyanları öne geçirir.
şeva ve crespo işbirliği ile arjantinli takımının 2. golünü atar.
ilk yarı bitmeden, bu sefer takımının 3, kendisinin 2.golü kaka'nın inanılmaz asisti ve hayatımda gördüğüm en güzel gol dokunuşlarından biriyle gelir.
ingilizler yıkılır, hayaller suya düşer.
moralsiz bir şekilde 2.yarıyı beklemeye başlarlar.
o arada -ulan allahın siktir ettiği yerdeki staddan, havaalanına/otele nasıl döneceğiz- diye iç geçirirler. hatta malesef bazıları staddan çıkarlar.
bu esnada rafa hocamın aklında, ikinci değişikliği yapmak vardır.* ve bu isim : djimi traore, nam-ı değer cenabet reyizden başkası değildir.*
daha soyunma odalarına giden koridorda;
-djimi, sen çıkıyorsun oğlum- alman ön libero hamann'a -ısın, oyun giriyorsun- diye seslenir.
takım soyunma odasında ikinci yarıya hazırlanır, rafa'nın konuşmalarını dinlerler.
kaptan gerrard da düşen arkadaşlarını ayağa kaldırmaya çalışır.
bu esnada, hikayemizin kahramanı djimi de bir güzel duşunu alır.
takım tam sahaya çıkmaya hazırlanırken, maça ilk yarıda sağ bekte başlayan steve finnan hocam kendimi iyi hissetmiyorum, devam edemeyeceğim der.
bunun üzerine, rafa da hemen djimi'ye -hadi giyin, oyuna devam ediyorsun- der.
bizim taze gusüllenmiş djimi, hemen giyinir ve sahaya çıkar.*
riise sol beke geçer. orta sahada ekstradan bir merkez oyuncu daha olur.
devamını anlatmaya gerek yok zaten...
gerrard'ın efsane kafası, smicer'in füzesi, xabi alonso'nun tamamladığı penaltı..
ve 3-3'ken djimi’nin çizgiden çıkardığı şeva'nın şutu....
hayat ve futbol böyle güzel hikayelerle dolu.
siz siz olun, sakın güsulsuz gezmeyin, çünkü bazen sadece kendinizin değil, büyük kitlelerin de kaderi size bağlı olabiliyor.*
edit: imla
hikayemiz şöyle;
istanbul'daki finale rafa hocanın tercihi ile sol bekte başlar ve tabir-i caizse leş bir ilk yarı oynar.
maldini, henüz ilk dakika dolmadan kazanılan serbest vuruşta, şık bir kafa golüyle italyanları öne geçirir.
şeva ve crespo işbirliği ile arjantinli takımının 2. golünü atar.
ilk yarı bitmeden, bu sefer takımının 3, kendisinin 2.golü kaka'nın inanılmaz asisti ve hayatımda gördüğüm en güzel gol dokunuşlarından biriyle gelir.
ingilizler yıkılır, hayaller suya düşer.
moralsiz bir şekilde 2.yarıyı beklemeye başlarlar.
o arada -ulan allahın siktir ettiği yerdeki staddan, havaalanına/otele nasıl döneceğiz- diye iç geçirirler. hatta malesef bazıları staddan çıkarlar.
bu esnada rafa hocamın aklında, ikinci değişikliği yapmak vardır.* ve bu isim : djimi traore, nam-ı değer cenabet reyizden başkası değildir.*
daha soyunma odalarına giden koridorda;
-djimi, sen çıkıyorsun oğlum- alman ön libero hamann'a -ısın, oyun giriyorsun- diye seslenir.
takım soyunma odasında ikinci yarıya hazırlanır, rafa'nın konuşmalarını dinlerler.
kaptan gerrard da düşen arkadaşlarını ayağa kaldırmaya çalışır.
bu esnada, hikayemizin kahramanı djimi de bir güzel duşunu alır.
takım tam sahaya çıkmaya hazırlanırken, maça ilk yarıda sağ bekte başlayan steve finnan hocam kendimi iyi hissetmiyorum, devam edemeyeceğim der.
bunun üzerine, rafa da hemen djimi'ye -hadi giyin, oyuna devam ediyorsun- der.
bizim taze gusüllenmiş djimi, hemen giyinir ve sahaya çıkar.*
riise sol beke geçer. orta sahada ekstradan bir merkez oyuncu daha olur.
devamını anlatmaya gerek yok zaten...
gerrard'ın efsane kafası, smicer'in füzesi, xabi alonso'nun tamamladığı penaltı..
ve 3-3'ken djimi’nin çizgiden çıkardığı şeva'nın şutu....
hayat ve futbol böyle güzel hikayelerle dolu.
siz siz olun, sakın güsulsuz gezmeyin, çünkü bazen sadece kendinizin değil, büyük kitlelerin de kaderi size bağlı olabiliyor.*
edit: imla
