143
oynanan oyun ve alınan sürpriz sonuç ile uzun zaman sonra türk halkını gururlandırmış heyecanlandırmış maçtır. hele halk ülke gündeminden dolayı da gerim gerim gerilmişken harika bir bayram hediyesi verdiler, sağolsunlar. hatta türk futbolunun en büyük zaferlerinden biri bile dersek abartmayız, fransayı tarihimizde ilk defa dünya şampiyonu apoletleri de varken yendik. hem de bu galibiyet çanakkale geçilmez veya futbol kısmetiyle değil, oynaya oynaya, rakibi kitleye kitleye ve 3-4 de yapabilecekken kaçırdığımız gollerle gelmiştir. hakikaten gözlerimize inanamadık, beklemiyorduk. tabi ki rakip de beklemiyordu bunu, daha türk halkının tanımadığı ne oynadığını bilmediği bir takım varken onlar da şaşkına döndü haliyle. her bir oyuncumuz ayrı ayrı övgüyü haketti, şenol hoca en başta olmak üzere. daha kenarda olan gençleri de kattığımızda, gelecek için heyecanlanıyoruz. sonunda futbolla yatıp kalkan bu halkın karşılığını görebileceği bir durum oluşabilir, tüm niyetimiz bu yönde olmalı.
sadece maçtan sonra yine medyanın başı çektiği bir saçmalık canımı sıkmakta. yani konuşacak milyon tane olumlu şey var şu maçla ilgili ama 'gruptan çıktık, şampiyonaya gidiyoruz' cümleleri asla bunlardan biri değil. yine aynı gerizekalılığı yaparak şu oyuncu grubunu da dağıtabiliriz kendi ellerimizle. çok net hatırlıyorum, yine bir eleme grubunda başlardaki maçlardan birinde deplasmanda yunanistan'ı 4-1 yendiğimizde aynı bu tablo oluştu medyada. insanlar turnuvayı konuşmaya başladı hatta, biz olduk, deplasmanda gruptaki rakibimizi ezdik artık lider olarak gidiyoruz imajını oluşturdular. o grubun sonu hüsranla bitti ve istanbul'da yunanistan'a kaybederek turnuvaya da gidemedik. bıraksak şu aptal bakış açısını da biraz anın tadını çıkarsak, bugünü konuşsak keşke...
sadece maçtan sonra yine medyanın başı çektiği bir saçmalık canımı sıkmakta. yani konuşacak milyon tane olumlu şey var şu maçla ilgili ama 'gruptan çıktık, şampiyonaya gidiyoruz' cümleleri asla bunlardan biri değil. yine aynı gerizekalılığı yaparak şu oyuncu grubunu da dağıtabiliriz kendi ellerimizle. çok net hatırlıyorum, yine bir eleme grubunda başlardaki maçlardan birinde deplasmanda yunanistan'ı 4-1 yendiğimizde aynı bu tablo oluştu medyada. insanlar turnuvayı konuşmaya başladı hatta, biz olduk, deplasmanda gruptaki rakibimizi ezdik artık lider olarak gidiyoruz imajını oluşturdular. o grubun sonu hüsranla bitti ve istanbul'da yunanistan'a kaybederek turnuvaya da gidemedik. bıraksak şu aptal bakış açısını da biraz anın tadını çıkarsak, bugünü konuşsak keşke...
