15
şampiyon belli mi olmuş, kutlama yapılıyor? işin şakası bir yana , o heyacan şampiyon olana kadar, olduktan sonra her şey rutine giriyor. en azından ben de böyle. demek ki şampiyonlukta sonuçtan ziyade, yaşanılan o süreç daha önemli duygular bakımından. neden kendimizi buna adıyoruz acaba? bunun psikolojik alt yapısı ne? tavsiye edilen bir yazıyı okumak isterim.
