didier drogba

galatasaray formasını sırtına ilk kez geçirdiği 15 şubat 2013 akhisar belediyespor galatasaray maçı'nda akhisar tribünündeydim. etrafım fanatik akhisarlı dayılarla, damarını kessen yeşil-siyah akan emmilerle doluydu. drogba oyuna girene kadar oldukça kısır geçen maçta galatasaraylılığımı saklamam zor olmamıştı. sneijder'in henüz uyum sağlayamadığı, burak'ın top tutamadığı, orta saha mücadelesi şeklinde geçen bir maçtı. sonra kenarda didier'i gördüm. bir an kendimi soğuk bir manisa akşamında değil de stamford bridge'de, akhisarlı dayıların yanında değil de maçtan önce bir pubda birlikte demlendiğimiz, kırmızı yüzlü, göbekli ingiliz emmilerle oturuyormuş gibi hissettim. hatta kulübemizde mourinho'yu görür gibi oldum, yanındaki terry'ye bir şeyler söylüyor, sanki "rooney'e dikkat et evlat" der gibi hareketler yapıyordu. neden sonra drogba sahaya girdi ve girdiği gibi bir uruk-hai edasıyla ortalığı dağıttı. iki stoperin arasına doğru tembel tembel süzülen topa yükselişi, kafayı uzak direğe çakışı, sonra haşmetli göğsünü gere gere, tam benim oturduğum köşe gönderine doğru kollarını iki yana açıp koşuşunu gördüm. bu sırada dededen akhisarsporlu emmiler bile "drogbaaaaa, anaa drogba attı laayn" diye kendinden geçmiş, benimle gol sevinci yaşamaktaydı. benim gibi gizli galatasarylıların bazıları drogba'nın muhtelif organlarına methiyeler düzüyor, hetero kişiliklerini bir anlığına unutuyorlardı. ben ne kadar çirkinleştim hatırlamıyorum ama tam o sırada drogba tribünden beni görse, "gel bakayım buraya" dese, emmilerin üzerinden atlar, bu yiğidin koynuna giriverirdim, bunu biliyorum.