uefa'ya açık mektup

bak beyim, sana iki çift lafım var. koskoca uefasın. paran var, pulun var, herseyin var. binlerce kişi calışıyor emrinde. yakışır mı sana galatasarayla uğraşmak? yakışır mı bunca günahsızı men etmek? ama nasıl yakışmasın! sen değil misin milan’a bile acımayan, bir damlacık saadeti çok gören. anlamıyor musun beyim, bu çocuklar şampiyonlar ligine, avrupa ligine gitmek istiyor. ama ben boşuna konuşuyorum. sevgiyi tanımayan adama, sevgiyi öğretmeye çalışıyorum. hıh, sen, büyük patron, milyarder, fabrikalar sahibi ceferin bey! sen mi büyüksün? hayır, biz büyüğüz! biz, galatasaray! sen bizim yanımızda bir hiçsin, anlıyor musun, bir hiç! gözümde pul kadar bile değerin yok. ama şunu iyi bil, ne birliğimize ne de kulübümüze hiçbir şey yapamayacaksın. yıkamayacaksın, dağıtamayacaksın, mağlup edemeyeceksin bizi. çünkü biz birbirimize parayla pulla değil, sevgiyle bağlıyız. bizler birbirimizi seviyoruz. biz bir aileyiz. biz güzel bir aileyiz. bunu yıkmaya senin gücün yeter mi sanıyorsun? dokunma artık aileme! dokunma taraftara! dokunma bunca yıllık kulübe! dokunma mustafa başkana! eğer onların kılına zarar gelirse, ben, ömründe bir karıncayı bile incitmemiş olan ben, chevalier usta, hiç düşünmeden çeker vururum seni! anlıyor musun, vururum ve dönüp arkama bakmam bile!

sonuç;

(bkz: men yedi) :(