32
köpek hastası bir yazar olarak katıldığım kulüp. yürüyerek ya da araçla sokağa girdiğim an etrafımı saran ve sayıları her gün artan dostlarım var. her türlü tanıyorlar. sürekli sevdikleri şeylerle besleyemesem de elimden geldiğince karınlarını doyurmaya çalışıyorum. ailemin bir parçası gibiler. dairede yaşadığım ve ilk eğitimlerini verme şansım olmadığı için eve alamıyorum. çoğu cins için bahçeye gerek yok, biliyorum ancak bizim kendi şartlarımız açısından eve alabilmemiz için bahçe şart. kısmet olur da bahçeli evimiz olursa sokaktan alabileceğim dostlarım dışında çok istediğim cinsler aksaray malaklısı, sivas kangalı ve eşimin ısrarla istediği toy poodle.
