mağlubiyetten mağlubiyete sözlüğe uğrayan kayıp yazarlar

genel olarak benim bu. yani maglubiyet demeyelim de galip de olsak kotu seyleri yazma egilimim var. bilmiyorum "superiz, sahaneyiz" yazmaktansa, ki buyuk zaferleri, zafer zamanlarinda da yazmisligim var, maglubiyette, beraberlikte ofkelendigimden oturu gozumde "hata" olarak degerlendirdiklerimi yazmaya meyilliyim. ha terim gelip burayi mi okuyacak? okusa deger mi verecek? dusunmedi mi sanki? yine de insan anlasilmak istiyor neden sinirden kendini sikesi bir hale geldigini birilerine anlatmak dertlesmek istiyor.

edit: ne moucholikeseafhsf kardesimle :) ne de basliktaki herhangi bir yazarla en ufak sikintim yok, basligin kendisi hakkinda gorus bildirdim sadece.