26
galatasaray taraftarlarınca başlatılan alışveriş kampanyası. düşünsene, ailen zor durumda ve senden alacağı on lira bile belki onun bir gününün iyi geçmesini sağlayacak. iş niyettedir. sen kulübüne destek olmayı düşünürsen, bu ürünlerin hayaliyle yatıp kalkan minikleri düşünürsen, müşteri olmazsın.
ama sen hava atmak için lisanslı ürünleri alıp kullanırsan, sen müşteri gibi kalitesinden şikayet edersen, sen müşteri gibi "fiyatı nedir bunun?" "indirim istiyoruz." dersen, işte o zaman kendi kendini müşteri kategorisine koymuş olursun.
ilkokul beşinci sınıftaydım. sıra arkadaşımın lisanslı galatasaray defteri vardı sarı kırmızı pırıl pırıl. benim yoktu. ailemin bir deftere verecek beş lirası yoktu o zamanlar standart defter 1 lirayken ve benim için erişilmez bir yerdeydi o defter. sonra zaman geçti lise yıllarında maçlara gidiyordum türkiye kupası'nda. yeni açık üstte konuşlanırdık üç beş arkadaş. maç günleri de mecidiyeköy'deki çadıra gidip gezerdik. o defterlere baktığımı hatırlıyorum kaç kere. (bileti üç kuruş paraya alabiliyorduk tabi kupa maçları 10 tl civarıydı.) o defter öyle erişilmez bir yerde yer etmişti ki hafızamda fiyatına bakmaya, fiyatını sormaya korkar olmuştum. şimdi bu durumda olan, köyünde, ilinde, ilçesinde store olmayan ya da çevrenizde galatasaray aşkıyla yanıp tutuşan ama pazardan alınmış naylon baskı 20 tl'lik forma giyen o kadar çok çocuk varki. al kardeşim, sigaraya veriyorsun 10 lira. bir defter al. hava soğuk üşüyor çocuklar atkı al. tükenmez kalemin tanesi 3.5 tl al on tane dağıt. hem küçücük yüzleri güldür hem kulübünü. o çocuklara hem galatasaray sevgisi aşıla hem faydalı olmanın, birilerini sevindirmenin huzurunu hisset.
ama siz değil miydiniz birkaç gün önce sarı seçimde kazanamaz diyen?
yapmayın umudu elden bırakmayın... hayatlarınızı paranoyak olmuş gibi olumsuz düşüncelere saplamayın. öyle güzel bir sinerji varken ortalıkta kimsenin umudunu, ümidini kırmayın.
köln kulübü podolski transferi için taraftarlarından para topladı, sizler bir kalem almaya bile kırk takla atıyorsunuz. bugün değilse ne zaman? sen evine para harcamayacaksan, sen ailenin zor gününde yanında olmayacaksan, sen derdine derman olmak için bir damlacıkta olsa katkı sağlamayacaksan niye sevdin bu kulübü?
"bilirsiniz ki her insanın ayrı bir huyu, ayrı bir karakteri olduğu gibi, her futbol takımının da kendine has bir karakteri vardır. biz sizlere burada galatasarayımız’ın huyunu suyunu açıkça ve iyice anlatabilirsek, onu adam akıllı tanıyıp, inşallah senelerce dost geçinirsiniz. galatasaray bir his takımıdır. renklerine aşık, birbirlerini seven futbolcuların takımıdır. galatasaray feragat (vazgeçiş) ve fedakârlıklarla çalışacak futbolcuların takımıdır. galatasaray şımarıkları, kendini beğenmişleri, yalnız kendini düşünenleri sevmez. kısacası galatasaray, bir halatı hep birlikte çekenlerin, hep birlikte üzülüp, hep beraber sevinmesini bilenlerin takımıdır."
dönüp bakın geçmişe gerçekten kendinizden geçercesine yaşadığınız sevinçlerin kaçında galatasaray var? bu sorunun cevabı bi çok şeyi aydınlatacaktır.
ama sen hava atmak için lisanslı ürünleri alıp kullanırsan, sen müşteri gibi kalitesinden şikayet edersen, sen müşteri gibi "fiyatı nedir bunun?" "indirim istiyoruz." dersen, işte o zaman kendi kendini müşteri kategorisine koymuş olursun.
ilkokul beşinci sınıftaydım. sıra arkadaşımın lisanslı galatasaray defteri vardı sarı kırmızı pırıl pırıl. benim yoktu. ailemin bir deftere verecek beş lirası yoktu o zamanlar standart defter 1 lirayken ve benim için erişilmez bir yerdeydi o defter. sonra zaman geçti lise yıllarında maçlara gidiyordum türkiye kupası'nda. yeni açık üstte konuşlanırdık üç beş arkadaş. maç günleri de mecidiyeköy'deki çadıra gidip gezerdik. o defterlere baktığımı hatırlıyorum kaç kere. (bileti üç kuruş paraya alabiliyorduk tabi kupa maçları 10 tl civarıydı.) o defter öyle erişilmez bir yerde yer etmişti ki hafızamda fiyatına bakmaya, fiyatını sormaya korkar olmuştum. şimdi bu durumda olan, köyünde, ilinde, ilçesinde store olmayan ya da çevrenizde galatasaray aşkıyla yanıp tutuşan ama pazardan alınmış naylon baskı 20 tl'lik forma giyen o kadar çok çocuk varki. al kardeşim, sigaraya veriyorsun 10 lira. bir defter al. hava soğuk üşüyor çocuklar atkı al. tükenmez kalemin tanesi 3.5 tl al on tane dağıt. hem küçücük yüzleri güldür hem kulübünü. o çocuklara hem galatasaray sevgisi aşıla hem faydalı olmanın, birilerini sevindirmenin huzurunu hisset.
ama siz değil miydiniz birkaç gün önce sarı seçimde kazanamaz diyen?
yapmayın umudu elden bırakmayın... hayatlarınızı paranoyak olmuş gibi olumsuz düşüncelere saplamayın. öyle güzel bir sinerji varken ortalıkta kimsenin umudunu, ümidini kırmayın.
köln kulübü podolski transferi için taraftarlarından para topladı, sizler bir kalem almaya bile kırk takla atıyorsunuz. bugün değilse ne zaman? sen evine para harcamayacaksan, sen ailenin zor gününde yanında olmayacaksan, sen derdine derman olmak için bir damlacıkta olsa katkı sağlamayacaksan niye sevdin bu kulübü?
"bilirsiniz ki her insanın ayrı bir huyu, ayrı bir karakteri olduğu gibi, her futbol takımının da kendine has bir karakteri vardır. biz sizlere burada galatasarayımız’ın huyunu suyunu açıkça ve iyice anlatabilirsek, onu adam akıllı tanıyıp, inşallah senelerce dost geçinirsiniz. galatasaray bir his takımıdır. renklerine aşık, birbirlerini seven futbolcuların takımıdır. galatasaray feragat (vazgeçiş) ve fedakârlıklarla çalışacak futbolcuların takımıdır. galatasaray şımarıkları, kendini beğenmişleri, yalnız kendini düşünenleri sevmez. kısacası galatasaray, bir halatı hep birlikte çekenlerin, hep birlikte üzülüp, hep beraber sevinmesini bilenlerin takımıdır."
dönüp bakın geçmişe gerçekten kendinizden geçercesine yaşadığınız sevinçlerin kaçında galatasaray var? bu sorunun cevabı bi çok şeyi aydınlatacaktır.
