6
çocukluk dönemimde son dakikada yediğimiz golle hayatımın belki de ilk şokunu yaşamış akabinde çıkan kavgada dayak yediğimiz için de hıçkıra hıçkıra ağlamıştım. hatta uykumda bile ağladığımı görem annem bana maç izlemeyi yasaklamış, sonraki maçlarda gizlice maç izlememe vesile olmuştu. yavşak italyan polisine giriştiği için keremle * ümit * bir dönem çocukluk kahramanım bile olmuştu. o gündür roma benim için adeta bir düşman, zalım bir takım. beter olun lan*
