157
ne kadar büyük ve önemli bir insan olduğunu bugünlerde çok daha iyi anladığım, galatasaray sevdasını hayatının her alanına yaymış müthiş insan. bu dönemde onu daha bir hasretle ve özlemle anıyorum.
alpaslan dikmen'in vefatından sonra, ultraslan amacından çok belirgin şekilde uzaklaştı. çok çabuk ve anlaşılmaz bir şekilde gerçekleşti bu durum. takım sevgisini haykıran tribünlerden, rakip takım nefretini kusan tribünlere geçiş oldukça hızlı oldu. her maç rakiplere küfür savurmalar, utançtan yüz kızartacak hale getiren tezahüratlar çoğaldı. öncesi düşünüldüğünde, bu tür hareketlerin daha az olduğu kanaatindeyim. öncelik galatasaray'a destek vermek, rakiplere korku salmakken; bugün ana amaç rakibe saldırmak oldu.
alpaslan dikmen'in vefatından bugüne kadar gelen sürede tüm ultraslan grubunun değişmediğini, eski grubun yerine 17-18 yaş grubundaki sivilceli ergenlerin geçmediğini düşününce, böylesine bir evrim beklemiyor insan. demek ki temelde böyle bir şey varmış. şimdi ciddi ciddi düşünüyorum, bu tribünü temiz tutmayı tek başına alpaslan dikmen mi becerdi? cevaba bakıyorum "evet, öyle". galatasaraylı gibi yaşamayı becerebilen sadece alpaslan dikmen varmış demek ki koca ultraslan'ın içinde.
böyle bir adama saygı duymaktan başka ne gelir elden? tribünü bir arada tutan, galatasaray sevgisini binlerce insana hatırlatan kocaman bir yürekmişsin sen alpaslan dikmen. gidişinle çok şey değişti, çok şey tersine döndü. gönül isterdi ki, "bıraktığın yerden devam ediyoruz, her şey eskisi gibi" diyebilelim...
ruhun mabedden ayrılmasın.
alpaslan dikmen'in vefatından sonra, ultraslan amacından çok belirgin şekilde uzaklaştı. çok çabuk ve anlaşılmaz bir şekilde gerçekleşti bu durum. takım sevgisini haykıran tribünlerden, rakip takım nefretini kusan tribünlere geçiş oldukça hızlı oldu. her maç rakiplere küfür savurmalar, utançtan yüz kızartacak hale getiren tezahüratlar çoğaldı. öncesi düşünüldüğünde, bu tür hareketlerin daha az olduğu kanaatindeyim. öncelik galatasaray'a destek vermek, rakiplere korku salmakken; bugün ana amaç rakibe saldırmak oldu.
alpaslan dikmen'in vefatından bugüne kadar gelen sürede tüm ultraslan grubunun değişmediğini, eski grubun yerine 17-18 yaş grubundaki sivilceli ergenlerin geçmediğini düşününce, böylesine bir evrim beklemiyor insan. demek ki temelde böyle bir şey varmış. şimdi ciddi ciddi düşünüyorum, bu tribünü temiz tutmayı tek başına alpaslan dikmen mi becerdi? cevaba bakıyorum "evet, öyle". galatasaraylı gibi yaşamayı becerebilen sadece alpaslan dikmen varmış demek ki koca ultraslan'ın içinde.
böyle bir adama saygı duymaktan başka ne gelir elden? tribünü bir arada tutan, galatasaray sevgisini binlerce insana hatırlatan kocaman bir yürekmişsin sen alpaslan dikmen. gidişinle çok şey değişti, çok şey tersine döndü. gönül isterdi ki, "bıraktığın yerden devam ediyoruz, her şey eskisi gibi" diyebilelim...
ruhun mabedden ayrılmasın.
