20
oyle bir mac oldu ki ancak simdi sakin bir kafayla mac hakkinda bir entry girme noktasina geldim. mac oncesi patriots'in winnerligi, tecrubeli koc bill belichick ve tecrubeli qb tom brady ile macin ilk yarisinda farkin pats lehine 10 ya da 15 olacagini dusunerek oturdum tv'nin karsisina. bu macin keyfini doyasiya yasamak icin ne kimseyi eve cagirdim ne de ben kimsenin davetine icabet ettim. oyle geyik muhabbetler, pizzalar, wingler ile konstantrasyonumun dagilmamasi gerekiyordu. rahatca koltuguma kurulup galibiyetten emin sekilde maci izlemeye basladim fakat o da nesi atlanta gozu donmuscesine defans yaparken, hucumda da patriots defansini caresiz birakiyordu. belki ilk ceyrekte sayi olmadi ama atlanta ilk ceyrekte pats'i iyice hirpalamisti ve nitekim ikinci ceyrekte mac 21-3 oluverdi. bu beklenmedik ilk yari skoru devre arasi drone ve lady gaga showlarini benim gibi butun pats taraftarlarinin abondane olmus sekilde izlemesine sebep oldu. tv'nin gosterdigi kadariyla herkesin yuzunde ayni ifade vardi "what the hell is going on?" yani "noluyor amk?"
devre arasi yorumlarda surekli super bowl'da 10 sayidan fazla farktan kimsenin donemedigi falan konusuluyordu. atlanta baskani'nin sevinc goruntulerinden sonra gisele bündchen'in yuzunden dusen bin parca gosteriliyordu. ben hic bir zaman tam olarak umidimi kesmesem de arkadaslarimdan gelen "sen daha uyumadin mi?" gibi kinayeli mesajlari "evet atlanta yardiriyor ama hersey daha bitmedi" gibisinden mesajlarla savusturuyordum ancak umit verecek kucuk anlarda da patriots firsatlari harcamaya devam ediyordu. bu sirada mactaki farkin kapanamayacak derecelere cikmasini saglayacak firsatlar da atlanta tarafindan kullanilamiyordu tabi. yine de stephen gostkowski'nin kacirdigi ekstra sayi'da baya bir sovdum. hadi sene icinde kacirdin ok! superbowl ulan bu! gecen sene playoffda denver'a kaybedilen macin musebbibi de kendisinin kacirdigi bu bir sayilik ekstra field goal'du zaten.
her neyse gostkowski mac icindeki 3 sayilik field goallerde cerceveyi buluyordu en azindan ama skor 28-12'ydi ve son ceyrege gelinmisti. mesaj trafiginde soyledigim sey zaten herkesin de beklentisi ve tek cikar yoldu o anda "2 touchdown ve 2 ekstra puan" yani 16 sayi yani maci uzatmaya goturmek. yalniz sure daraliyordu. neyse ki atlanta da field goal bolgelerine gelip gelip sackler yuzunden sayi alamadan donuyordu. bir de bunun ustune fumble yapinca, patriots mactaki ikinci touchdown'i yapip ustune 2 sayiyi da alinca artik hic birsey imkansiz degildi. evde kanepenin ustune coktan cikmistim. son 3-4 dk'da artik yapilacak tek sey vardi; atlantayi bos cevir ve bir touchdown ve ustune 2 sayi daha yap! butun ihtiyac olan sey buydu. kolay degildi ama artik momentum yakalanmisti. atlanta baskani sevinc turu icin kenara kadar gelmisti ancak artik yuzunde endise vardi ayni sekilde dan quinn'e gatorade shower yapmaya hazirlanan butun atlanta benchinin de. brady soguk kanliligin kitabini yaziyor, edelman ucani kacani tutuyordu. patriots adeta gittikce buyuyen bir cig gibi rakibin uzerine cokuyordu. bir anda macin bu noktaya gelmesi atlanta'nin elini ayagina dolamisti ve pats maci uzatmalara goturecek hucuma hic de iyi baslamasa bile yine kirilma anlarinda isabetli paslari bulmustu. nihayetinde beklenen touchdown son dakikaya girilirken geldi fakat gronkowski'nin o kacirdigi 1 sayi yuzunden 2 sayilik ekstra gerekiyordu yine beraberligi saglamak icin. gelinen nokta artik geriye donusun olmadigi bir noktaydi. beklenen 2 sayi gelmis ve skor 28-28 olmustu.
mac uzatmalara gitmisti ve herkesin dilinden ayni kelimeler dokuluyordu "incredible! crazy! insane!" patriots oyle bir sinerji yakalamisti ki para atisini bile atlanta'ya birkmadi ve tura diyerek onu da kazandi. uzatmalara da pats baslyacakti ve bu aslinda yakalanan temponun sekteye ugramamasi icin cok onemliydi. artik falcons oyunculari mental olarak bitmisti ve patriots altin gol misali son touchdown'i yapip tarihe bir kez daha inanilmaz bir mac ile gecti. brady'nin babasi ve kanser olan annesi ve brady'nin kendisi sevincten uzun sure agladilar ki abd'de insanlar bizim gibi ota boka aglamaz :)
nihayetinde bu final maci; denebilir ki nfl tarihinin izlenmesi gereken maclar listesinde zirveye oturdu. dun maci izleyenler bir tarihe taniklik etti oyle ki bir daha kirilamayacak kisisel ve takim bazinda rekorlar da kirildi.
devre arasi yorumlarda surekli super bowl'da 10 sayidan fazla farktan kimsenin donemedigi falan konusuluyordu. atlanta baskani'nin sevinc goruntulerinden sonra gisele bündchen'in yuzunden dusen bin parca gosteriliyordu. ben hic bir zaman tam olarak umidimi kesmesem de arkadaslarimdan gelen "sen daha uyumadin mi?" gibi kinayeli mesajlari "evet atlanta yardiriyor ama hersey daha bitmedi" gibisinden mesajlarla savusturuyordum ancak umit verecek kucuk anlarda da patriots firsatlari harcamaya devam ediyordu. bu sirada mactaki farkin kapanamayacak derecelere cikmasini saglayacak firsatlar da atlanta tarafindan kullanilamiyordu tabi. yine de stephen gostkowski'nin kacirdigi ekstra sayi'da baya bir sovdum. hadi sene icinde kacirdin ok! superbowl ulan bu! gecen sene playoffda denver'a kaybedilen macin musebbibi de kendisinin kacirdigi bu bir sayilik ekstra field goal'du zaten.
her neyse gostkowski mac icindeki 3 sayilik field goallerde cerceveyi buluyordu en azindan ama skor 28-12'ydi ve son ceyrege gelinmisti. mesaj trafiginde soyledigim sey zaten herkesin de beklentisi ve tek cikar yoldu o anda "2 touchdown ve 2 ekstra puan" yani 16 sayi yani maci uzatmaya goturmek. yalniz sure daraliyordu. neyse ki atlanta da field goal bolgelerine gelip gelip sackler yuzunden sayi alamadan donuyordu. bir de bunun ustune fumble yapinca, patriots mactaki ikinci touchdown'i yapip ustune 2 sayiyi da alinca artik hic birsey imkansiz degildi. evde kanepenin ustune coktan cikmistim. son 3-4 dk'da artik yapilacak tek sey vardi; atlantayi bos cevir ve bir touchdown ve ustune 2 sayi daha yap! butun ihtiyac olan sey buydu. kolay degildi ama artik momentum yakalanmisti. atlanta baskani sevinc turu icin kenara kadar gelmisti ancak artik yuzunde endise vardi ayni sekilde dan quinn'e gatorade shower yapmaya hazirlanan butun atlanta benchinin de. brady soguk kanliligin kitabini yaziyor, edelman ucani kacani tutuyordu. patriots adeta gittikce buyuyen bir cig gibi rakibin uzerine cokuyordu. bir anda macin bu noktaya gelmesi atlanta'nin elini ayagina dolamisti ve pats maci uzatmalara goturecek hucuma hic de iyi baslamasa bile yine kirilma anlarinda isabetli paslari bulmustu. nihayetinde beklenen touchdown son dakikaya girilirken geldi fakat gronkowski'nin o kacirdigi 1 sayi yuzunden 2 sayilik ekstra gerekiyordu yine beraberligi saglamak icin. gelinen nokta artik geriye donusun olmadigi bir noktaydi. beklenen 2 sayi gelmis ve skor 28-28 olmustu.
mac uzatmalara gitmisti ve herkesin dilinden ayni kelimeler dokuluyordu "incredible! crazy! insane!" patriots oyle bir sinerji yakalamisti ki para atisini bile atlanta'ya birkmadi ve tura diyerek onu da kazandi. uzatmalara da pats baslyacakti ve bu aslinda yakalanan temponun sekteye ugramamasi icin cok onemliydi. artik falcons oyunculari mental olarak bitmisti ve patriots altin gol misali son touchdown'i yapip tarihe bir kez daha inanilmaz bir mac ile gecti. brady'nin babasi ve kanser olan annesi ve brady'nin kendisi sevincten uzun sure agladilar ki abd'de insanlar bizim gibi ota boka aglamaz :)
nihayetinde bu final maci; denebilir ki nfl tarihinin izlenmesi gereken maclar listesinde zirveye oturdu. dun maci izleyenler bir tarihe taniklik etti oyle ki bir daha kirilamayacak kisisel ve takim bazinda rekorlar da kirildi.
