4812
"top oynamaya başladığımız haftalar" diyerekten akhisar'ı sahamızda 6-1 yendiğimiz maçı başlangıç olarak alıyorum ve istifa tezahüratlarının yapıldığı -ki ilk yarısını kendi evimizde 0-2 mağlup bitirmiştik- gençlerbirliği maçına kadar ki sürece bakıyorum:
25. hafta karabük (d) 0-0
26. hafta kayseri 0-1 *
27. hafta konya (d) 0-0
28. hafta fenerbahçe 1-0
29. hafta sivas (d) 2-1
30. hafta kasımpaşa 0-4
31. hafta elazığ (d) 0-1 (u: elazığ o hafta 16. sıradaydı, sezon sonu küme düştü. yekta'nın ilginç golüyle yenmiştik)
32. hafta gençlerbirliği 3-2
8 hafta itibarıyla 3 galibiyet, 3 mağlubiyet, 2 beraberlik almışız. sübjektif olarak değerlendirdiğimde içerideki bursa, eskişehir, akhisar, kopenhag maçları hariç doyurucu bir futbol oynadığımız maç ya da dönem hatırlamıyorum. "doyurucu futbol" sübjektif olduğu için herkesin görüşü illa ki farklıdır. ama dibine kadar sübjektif, sonuna kadar objektif de olsanız, 8 haftada 3 mağlubiyet, 3 galibiyet, 2 beraberlik alan; bu süreçte kendi evinde 4 yiyip yine kendi evinde lig sonuncusuna yenilen, sezonun kahir ekseriyetinde deplasman galibiyeti almakta muazzam zorluklar yaşayan bir galatasaray futbol takımına "top oynuyordu" demek yoğun bir çabanın ve üstün bir emeğin ürünüdür.
kendisine, atkısına, ayakkabısına, saçına, sakalına, tırnağına hayran olunabilir, insanlığına saygı duyulabilir ve hatta istenirse mancini bey dememiz bile istenebilir fakat şu anki kadroyla kıyaslanamayacak derecede kaliteli ve maliyetli bir takımla şu tabloyu çizen bir teknik adamın çizdiği şu tabloya güzelleme yapmak ilginçtir. terim'miş, hamzaoğlu'ymuş, prandelli'ymiş, gerets'miş bunları denklemin neresine sokarsak sokmaya çalışalım, alttan verelim, üstten çıkaralım, ekranda göreceğimiz ibare "syntax error"dur.
ha ligi tanımıyordu, zaman verilmedi yahut kadroyu kendisi kurmadı denilirse onu da anlayışla karşılarım. sinyor bizden sonra tanıdığı bir lig olan italya ligi'nde, daha önce yıllarca çalıştığı için tanıyor olma ihtimali yüksek olan inter takımında yeterli zaman ve kadro kurma imkanı verilerek şansını deneyebilir. izlemek lazım.
25. hafta karabük (d) 0-0
26. hafta kayseri 0-1 *
27. hafta konya (d) 0-0
28. hafta fenerbahçe 1-0
29. hafta sivas (d) 2-1
30. hafta kasımpaşa 0-4
31. hafta elazığ (d) 0-1 (u: elazığ o hafta 16. sıradaydı, sezon sonu küme düştü. yekta'nın ilginç golüyle yenmiştik)
32. hafta gençlerbirliği 3-2
8 hafta itibarıyla 3 galibiyet, 3 mağlubiyet, 2 beraberlik almışız. sübjektif olarak değerlendirdiğimde içerideki bursa, eskişehir, akhisar, kopenhag maçları hariç doyurucu bir futbol oynadığımız maç ya da dönem hatırlamıyorum. "doyurucu futbol" sübjektif olduğu için herkesin görüşü illa ki farklıdır. ama dibine kadar sübjektif, sonuna kadar objektif de olsanız, 8 haftada 3 mağlubiyet, 3 galibiyet, 2 beraberlik alan; bu süreçte kendi evinde 4 yiyip yine kendi evinde lig sonuncusuna yenilen, sezonun kahir ekseriyetinde deplasman galibiyeti almakta muazzam zorluklar yaşayan bir galatasaray futbol takımına "top oynuyordu" demek yoğun bir çabanın ve üstün bir emeğin ürünüdür.
kendisine, atkısına, ayakkabısına, saçına, sakalına, tırnağına hayran olunabilir, insanlığına saygı duyulabilir ve hatta istenirse mancini bey dememiz bile istenebilir fakat şu anki kadroyla kıyaslanamayacak derecede kaliteli ve maliyetli bir takımla şu tabloyu çizen bir teknik adamın çizdiği şu tabloya güzelleme yapmak ilginçtir. terim'miş, hamzaoğlu'ymuş, prandelli'ymiş, gerets'miş bunları denklemin neresine sokarsak sokmaya çalışalım, alttan verelim, üstten çıkaralım, ekranda göreceğimiz ibare "syntax error"dur.
ha ligi tanımıyordu, zaman verilmedi yahut kadroyu kendisi kurmadı denilirse onu da anlayışla karşılarım. sinyor bizden sonra tanıdığı bir lig olan italya ligi'nde, daha önce yıllarca çalıştığı için tanıyor olma ihtimali yüksek olan inter takımında yeterli zaman ve kadro kurma imkanı verilerek şansını deneyebilir. izlemek lazım.
