14 aralık 1999 pendikspor fenerbahçe maçı

bir çarşamba öğleden hemen sonrası atv ekranlarında yayınlanan, kerem öncel'in anlattığı karşılaşma. avrupa kupası yüüyüşüne, ardı ardına şampiyonluklara, kupalara aşina bir taraftar nesli olarak küçük yaşımda bön bön ekrana bakmama sebep olmuştu. biz milan'ı yeniyorduk, uefa kupasında tur atlıyorduk falan; fenerbahçe pendikspor'a eleniyordu. ekranda her yaştan ağlayan fenerbahçe taraftarı vardı. akşam haberlerde rüştü'nün yediği dayak, takım otobüsünün tesislere sokulmayışı, futbolcuların tesislerden çıkamayışı falan gösterilmişti. aslında mutlu ve -çok şükür- herşeyimin olduğu bir çocukluk geçirmiştim. o yıllarda maddi durumu iyi olmayan, atıyorum dersleri iyi olmayan ya da başka eksiklikleri olan arkadaşlarıma bakar "kaybetmek ya da yenilen tarafta olmak nasıl birşey acaba" diye derin derin düşünürdüm. tam da bu düşüncenin takıntı haline dönüşmeye başladığı dönemlere denk gelmişti bu maç. o bakımdan da ayrı bir vurucu olmuştu.

(bkz: tarihte bugün)

bonus track:

(bkz: pendik faciasının yıl dönümünde fenerbahçe'yi rahmetle anıyoruz)