3262
adnan polat'ın bize yaptığı en büyük iyilik sanırım. dün oynanan 20 kasım 2016 galatasaray fenerbahçe maçı'ndan sonra aklıma gelen tek oyuncu kendisiydi. bir dünkü maça bakıyorum maç 0-0 galibiyet lazım, 'ulan bir rakip kaleye doğru gideyim' diyen yok. maç 1-0 sarı kırmızı formalılardan bir tane isyan eden oyuncu yok. maç 2-0 herkes havlu atmış, bitse de gitsek havasında.
sonra bir de johan elmander'li dönemde * kadıköy'de oynadığımız maçlara bakıyorum. maç başlar başlamaz 2-0 geriye düşüyoruz 'yeni bir hezimet mi geliyor?' diye düşünürken elmander'in önderliğinde takım skora isyan ediyor durumu eşitliyor, rakibe kendi sahasında deplasman yaptırıyor, galibiyeti direkler engelliyor...
aynı sezon süper final zımbırtısı adı altında tekrar kadıköy'e gidiyoruz. maç esnasında johan'ın kafası yarılıyor yüzü gözü kan içinde fakat oynamaya devam ediyor. yetmiyor sakatlıyorlar seke seke tekrar devam etmeye çalışıyor. bakıyor olacak gibi değil ağlayarak oyunu terk ediyor. yalnız bütün galatasaraylılar biliyor ki ağlamasının nedeni sakatlığı değil, takımının yanında olamayacak olması.
nerdeeeen nereye...
sonra bir de johan elmander'li dönemde * kadıköy'de oynadığımız maçlara bakıyorum. maç başlar başlamaz 2-0 geriye düşüyoruz 'yeni bir hezimet mi geliyor?' diye düşünürken elmander'in önderliğinde takım skora isyan ediyor durumu eşitliyor, rakibe kendi sahasında deplasman yaptırıyor, galibiyeti direkler engelliyor...
aynı sezon süper final zımbırtısı adı altında tekrar kadıköy'e gidiyoruz. maç esnasında johan'ın kafası yarılıyor yüzü gözü kan içinde fakat oynamaya devam ediyor. yetmiyor sakatlıyorlar seke seke tekrar devam etmeye çalışıyor. bakıyor olacak gibi değil ağlayarak oyunu terk ediyor. yalnız bütün galatasaraylılar biliyor ki ağlamasının nedeni sakatlığı değil, takımının yanında olamayacak olması.
nerdeeeen nereye...
