yapıldığında sadece galatasaraylıların anlayacağı espriler

az önce bir iş görüşmesinden çıktım. aynı şirketle yaptığım üçüncü tur görüşme idi. ilk turda görüştüğüm kişi insan kaynakları yetkilisi iken ikinci turda pozisyonun bağlı olduğu manager ile görüştüm. manager eski bir tanıdık çıkınca görüşme beklediğimden iyi geçti. bugün ise direktör ile görüşmem vardı. direktörün de hemşehrim çıkmasıyla beraber görüşme birden sohbet havasına büründü ve gayet neşeli bir şekilde sonlandı. tabi üst üste iki görüşmede de böyle tesadüflerin yaşanması bana işle ilgili o cümleyi kurdurdu: tanrı bizim almamızı istiyor!

yine de kesinleşmeden büyük konuşmamak lazım. biz bitti demeden ansızın bitivermesi de mümkün.*