33
6 nisan 2016 gran canaria galatasaray basketbol maçında kaybetmeyi bilen bir taraftara sahip oldugunu gordugumuz guzel kulup. ilk maci, senden daha guclu galatasaray onunde, cehennem gibi bir atmosferde kaybetmissin. finale cikmak icin o takima 15 sayi fark atman lazim. ve macin son 2 saniyesinde 16 sayiyla ondesin. geriden gelip skoru almissin. mac bir sekilde uzatmaya gitmis. uzatmada rakibine basket attirmamissin ama 4 serbest atis ust uste kacirip, ustune son hucumda blok yiyerek 13 sayiyla kazanip eleniyorsun. 85 dakika basketbol oynanmis ve 1 sayiyla kaybetmissin. tribunun ne yapiyor? ayakta alkisliyor. once kendi takimini, sonra da rakibini. bu saygi duyulacak bir tavirdir. gran canaria seneye de bu seviyeleri oynar, on sene sonra da. cunku kulturu olusmus. biz iki mac tokezleyelim salonumuz bos kalir ama onlarin kalmaz. cunku kaybetmeyi de ogrenmisler. insan gibi kaybedebiliyorlar. bu cok onemlidir ve memleketce ihtiyac duydugumuz bir seydir.