4267
bir şeyler yazmak istiyorum ama yazamıyorum. bu yüzden şu entry (bkz: umut bulut/#1922955) ve
hktwooun yazdığı bu yazıyı tekrar paylaşmak istiyorum;
--- alıntı ---
kendisi bir galatasaray maçında görev yapan ve galatasaray forması giyen oğlunu izledikten sonra evine giderken yaşamını yitirmiş babadır, babamızdır...
umut bulut elbette ki kocaman adam, bu zor günlerin üstesinden gelecek ve de ayağa kalkmasını bilecektir ama artık bizim oğlumuzdur, bize emanettir, çünkü babası doğrudan ya da dolaylı bu yolda canını kaybetmiştir.
şunun şurasında kalmış 3-4 yıl aktif futbol hayatı, umarım kendisine sahip çıkılır ve de futbolu bizde bırakır... her maç oynamış oynamamış ya da yıllık ücreti vs. değil konumuz, zaten yüreği ve vicdanı olan herkes ne demek istediğimi anlamıştır. sağlam bir kadro planlaması ile umut bulut'un bize hiçbir zararı dokunmaz, tam tersine performans olarak ve manevi açıdan ikinci baharında maksimum faydası olur. umarım umut bulut bizde kalır. şu an yapabileceğimiz en güzel şey ve de verebileceğimiz en güzel mesaj kemal bulut'un hatırasını yaşatmak ve umut bulut'a destek olmaktır.
--- alıntı ---
umut ile ilgili yazılanları okudukça aklıma bir sürü şey geliyor, gözlerim doluyor. bir tek umut ve babası için değil ki bu üzüntüm. ölen herkes ve geride kalanlar için. ölmeyenlerin de bundan sonraki hayatı kim bilir nasıl geçecek? kim bilir ne şekilde ve nasıl yaralandılar? belki yürüyemeyecekler, belki göremeyecekler.
her insan gibi bu tarz olaylarda ben de üzülürdüm. dikkat ederseniz aslında hiç yaşanamaması gereken bu durum hakkında "olaylar" kelimesini kullanıyorum çünkü bu kaçıncı oldu. evet, üzülürdüm ama bu kadar etkilenmezdim. patlamadan sonraki saatlerde 13 mart gecesi ise ankara'da yaşamama rağmen sanki çok yakınımdaymış gibi hissetim. ilk defa böyle bir duyguyu iliklerime kadar hissediyordum. belki de canımızdan çok sevdiğimiz insanlar bu tehlikenin içinde yaşıyor. şu ortamda bunları düşünürken insan akıl sağlığını kaybeder be lanet olsun ya. şu dünya'da mutlu olmak için çabalayan bunca insana bu acıları yaşatan ve buna çanak tutan herkesin gelmişini geçmişini sikeyim! nasıl bu kadar kötü olabiliyorsunuz? nasıl karıncayı bile incitmekten çekinen insanlara zarar verebiliyorsunuz? videodaki adamın dediği gibi "bütün bunlar bir kişinin hayatından daha değerli değil". şerefsizler, haysiyet yoksunları.
bu olayı bu kadar yakınımdaymış gibi hissederken sızmışım. telefona gelen bildirim sesiyle uyandım ve bildirime tıklayınca umut'un babasının terör saldırısında yaşamını yitirdiğini öğrendim. bu kadar yakınımdaymış gibi hissetmekte haksız değilmişim. evet, bu kadar yakınımızda işte.
hafta sonundaki maçta umut'a öyle bir destek olunmalı ki bu kalleşliği yapan orospu çocukları, aslında bok kadar bile değeri olmayan birer mahlukattan ibaret olduklarını anlamalılar. allah kahretsin ya. yazamıyorum gözlerim doluyor sürekli. kahretsin ya. bir de olaydan sonra yavşak yavşak konuşanlar var. ulan ben bir gündür etrafta aptal aptal dolaşıyorum, şuraya iki satır yazı yazamıyorum, insanlarla konuşamıyorum, yemek yiyemiyorum, ne düşüneceğimi bilemiyorum. siz kameralar önünde bütün insanlar sizi dinlerken nasıl böyle adice konuşabiliyorsunuz. nasıl bu kadar karaktersiz olabiliyorsunuz? utanmıyor musunuz ya? nasıl utanmazsınız? nasıl bu kadar kötü olabiliyorsunuz ya?
başın sağ olsun umut bulut. sakın unutma, senin arkanda koskocaman bir ailen daha var.
hktwooun yazdığı bu yazıyı tekrar paylaşmak istiyorum;
--- alıntı ---
kendisi bir galatasaray maçında görev yapan ve galatasaray forması giyen oğlunu izledikten sonra evine giderken yaşamını yitirmiş babadır, babamızdır...
umut bulut elbette ki kocaman adam, bu zor günlerin üstesinden gelecek ve de ayağa kalkmasını bilecektir ama artık bizim oğlumuzdur, bize emanettir, çünkü babası doğrudan ya da dolaylı bu yolda canını kaybetmiştir.
şunun şurasında kalmış 3-4 yıl aktif futbol hayatı, umarım kendisine sahip çıkılır ve de futbolu bizde bırakır... her maç oynamış oynamamış ya da yıllık ücreti vs. değil konumuz, zaten yüreği ve vicdanı olan herkes ne demek istediğimi anlamıştır. sağlam bir kadro planlaması ile umut bulut'un bize hiçbir zararı dokunmaz, tam tersine performans olarak ve manevi açıdan ikinci baharında maksimum faydası olur. umarım umut bulut bizde kalır. şu an yapabileceğimiz en güzel şey ve de verebileceğimiz en güzel mesaj kemal bulut'un hatırasını yaşatmak ve umut bulut'a destek olmaktır.
--- alıntı ---
umut ile ilgili yazılanları okudukça aklıma bir sürü şey geliyor, gözlerim doluyor. bir tek umut ve babası için değil ki bu üzüntüm. ölen herkes ve geride kalanlar için. ölmeyenlerin de bundan sonraki hayatı kim bilir nasıl geçecek? kim bilir ne şekilde ve nasıl yaralandılar? belki yürüyemeyecekler, belki göremeyecekler.
her insan gibi bu tarz olaylarda ben de üzülürdüm. dikkat ederseniz aslında hiç yaşanamaması gereken bu durum hakkında "olaylar" kelimesini kullanıyorum çünkü bu kaçıncı oldu. evet, üzülürdüm ama bu kadar etkilenmezdim. patlamadan sonraki saatlerde 13 mart gecesi ise ankara'da yaşamama rağmen sanki çok yakınımdaymış gibi hissetim. ilk defa böyle bir duyguyu iliklerime kadar hissediyordum. belki de canımızdan çok sevdiğimiz insanlar bu tehlikenin içinde yaşıyor. şu ortamda bunları düşünürken insan akıl sağlığını kaybeder be lanet olsun ya. şu dünya'da mutlu olmak için çabalayan bunca insana bu acıları yaşatan ve buna çanak tutan herkesin gelmişini geçmişini sikeyim! nasıl bu kadar kötü olabiliyorsunuz? nasıl karıncayı bile incitmekten çekinen insanlara zarar verebiliyorsunuz? videodaki adamın dediği gibi "bütün bunlar bir kişinin hayatından daha değerli değil". şerefsizler, haysiyet yoksunları.
bu olayı bu kadar yakınımdaymış gibi hissederken sızmışım. telefona gelen bildirim sesiyle uyandım ve bildirime tıklayınca umut'un babasının terör saldırısında yaşamını yitirdiğini öğrendim. bu kadar yakınımdaymış gibi hissetmekte haksız değilmişim. evet, bu kadar yakınımızda işte.
hafta sonundaki maçta umut'a öyle bir destek olunmalı ki bu kalleşliği yapan orospu çocukları, aslında bok kadar bile değeri olmayan birer mahlukattan ibaret olduklarını anlamalılar. allah kahretsin ya. yazamıyorum gözlerim doluyor sürekli. kahretsin ya. bir de olaydan sonra yavşak yavşak konuşanlar var. ulan ben bir gündür etrafta aptal aptal dolaşıyorum, şuraya iki satır yazı yazamıyorum, insanlarla konuşamıyorum, yemek yiyemiyorum, ne düşüneceğimi bilemiyorum. siz kameralar önünde bütün insanlar sizi dinlerken nasıl böyle adice konuşabiliyorsunuz. nasıl bu kadar karaktersiz olabiliyorsunuz? utanmıyor musunuz ya? nasıl utanmazsınız? nasıl bu kadar kötü olabiliyorsunuz ya?
başın sağ olsun umut bulut. sakın unutma, senin arkanda koskocaman bir ailen daha var.
