34
dün gibi hatırladığım maç.yanılmıyorsam ozamanlar uefa kupası,şampiyon kulüpler kupası ve kupa galipleri kupası maçları hep aynı günde oynanırdı ve aynı gün tüm temsilcilerimizin maçlarını izleyebilme zevkini yaşayabiliyorduk.
ben henüz ortaokul ikinci sınıf öğrencisiydim ve şansıma maçların oynandığı çarsamba günleri bizim dersler hep öğlen 12.30da bitiyordu o sene,yani o saatten sonra serbesttik.dersler bitti ve ben koşa koşa evin yolunu tuttum,maçın ilk 15-20 dakikasını kaçırdım.eve gelip anneme maçın skorunun ne olduğunu sorduğumda 1-0 öndeyiz oğlum dediğinde dünyalar benim olmuştu o an.ama kalan dakikalar bir türlü bitmek bilmiyordu,almanlara karşı da bir önceki sezon oynanan ve elendiğimiz werder bremen maçından dolayi gıcığım vardı,werder maçının rövanşını frankfurttan almamızı istiyordum.ama frankfurtta o zamanlar taş gibi takımdı,kadrosunda yeboahlar,okochalar,axel kruse falan vardı ve bundesligada bir sezon öncesi şampiyonluğu ligin son haftasında stuttgarta kaptırmışlardı.böyle bir takımı yendik biz o gün işte.o zamanlar türk futbolunun avrupada bol bol şerefli yenilgiler aldıgı yıllardır.milli takımın san marinolardan gol yediği ve hatta puan verdiği yıllar.maçtan sonra saha içi röpartajda kaleci hayrettin centilmenlik göstermiş ve fenere sigma olomouc maçında başarilar dilemişti ve onlarda buna karşı kayıtsız kalmayarak çek cumhuriyeti temsilcisinden afiyetle yedi gol yiyerek ülkeye dönmüştü.ilginç bir gündü bu gün türk futbolu için.
ayrıca son olarak bir ayrıntı daha,frankfurtla almanyada oynadığımız ilk maçta tribünlerde alman neo nazileri türk bayrağı yakmıştı,bu galibiyet onlarada ayrı bir kapak olmuştu o gün.
ben henüz ortaokul ikinci sınıf öğrencisiydim ve şansıma maçların oynandığı çarsamba günleri bizim dersler hep öğlen 12.30da bitiyordu o sene,yani o saatten sonra serbesttik.dersler bitti ve ben koşa koşa evin yolunu tuttum,maçın ilk 15-20 dakikasını kaçırdım.eve gelip anneme maçın skorunun ne olduğunu sorduğumda 1-0 öndeyiz oğlum dediğinde dünyalar benim olmuştu o an.ama kalan dakikalar bir türlü bitmek bilmiyordu,almanlara karşı da bir önceki sezon oynanan ve elendiğimiz werder bremen maçından dolayi gıcığım vardı,werder maçının rövanşını frankfurttan almamızı istiyordum.ama frankfurtta o zamanlar taş gibi takımdı,kadrosunda yeboahlar,okochalar,axel kruse falan vardı ve bundesligada bir sezon öncesi şampiyonluğu ligin son haftasında stuttgarta kaptırmışlardı.böyle bir takımı yendik biz o gün işte.o zamanlar türk futbolunun avrupada bol bol şerefli yenilgiler aldıgı yıllardır.milli takımın san marinolardan gol yediği ve hatta puan verdiği yıllar.maçtan sonra saha içi röpartajda kaleci hayrettin centilmenlik göstermiş ve fenere sigma olomouc maçında başarilar dilemişti ve onlarda buna karşı kayıtsız kalmayarak çek cumhuriyeti temsilcisinden afiyetle yedi gol yiyerek ülkeye dönmüştü.ilginç bir gündü bu gün türk futbolu için.
ayrıca son olarak bir ayrıntı daha,frankfurtla almanyada oynadığımız ilk maçta tribünlerde alman neo nazileri türk bayrağı yakmıştı,bu galibiyet onlarada ayrı bir kapak olmuştu o gün.
