87
bu takımda tek sırıtan ismin sabri olduğunun en bariz şekilde gözlemlendiği maç olmuştur. bu maçta güzel oynadı diye iddia edenler ne izledi ben bilemiyorum, çileden çıktım resmen. iyi niyet, çalışkanlık, galatasaraylılık tamam güzel ama yetenek yok yetenek. iki kere iki dört. ve aydın gerçekten de şansını zorlamaya devam ediyor gibiydi artık ilk 11'de başlamamak için. onun dışında kötü yönde eleştirilebilecek hiçbir şey yoktu ( bu arada baros'un şanssızlığı o penaltı goluyle bitsin artık diyorum hakan şükür'de de olurdu bazen öyle bi dönemsel kısırlıklar allah korusun ) herşey harikaydı "nevizade geceleri" mest etti bu sefer bi farklı geldi ses. *
