457
gördüğüm en ilginç galatasaray başkanı olabilir. önceden kendisine yapılan seviyesiz sataşmalarla ilgili bir reddiye yazmıştım bir de davranışlarında bazı çelişkiler olduğunu.
8 mart 2015'teki fenerbahçe maçı çıkışında "evet yenildik, gelenek bozulmadı" demiş. güldüm. vallahi güldüm bunu duyunca.
bilmiyorum, fenerbahçe maçlarını ne zamandır o kadar salladığım yok. hani olur da hakem bariz hata yapar, emekler çöpe gider, o zaman deliririm. o da olmadı dün. adamlar büyük baskı kurdular, osmanlı ordusuna karşı bodoslama dalıp turan taktiğine yenik düşen düşman gibi avlandık biz de işte. maç bitti, lideriz. ikili averajda deplasman golü kuralı da geçerli değilmiş. olsa dahi işin ikili averaja kalması için çok parametre gerekli. takım hamza hocayla beraber ligde ilk mağlubiyetini, zaten 15 yıldır maç kazanamadığı kadıköyde almış. şu maçta kaybedilen üç puan dışında hiçbir reel kaybı yok takımın. başkan çıkıp "öff çok üzgünüz, yine kazanamadık, olmadı maalesef" vb yorumlarla, camianın başındaki adam olarak hepten gardı mı indirsin?
gerçekten umursamıyor. bu adam bu hayatta bizim öğrendiklerimiz kadarını unutmuş bir adam. hayat gelip geçici, o toprağın üzerine o mermer dikildiğinde ne galatasaray kalır, ne fenerbahçe kalır geriye. ömür kısıtlı, insanlar insan gibi yarışmak yerine sadece önde olmak istiyorlar ve bunun için her yolu mübah görüyorlar.
ben bizim taraftarı bilmiyorum sanki. aziz yıldırım gibi bir başkanımız olsaydı bugün kendisine tapacak taraftarın haddi hesabı olmazdı. bunun minyatürü fatih terime olan sevgiyi görüyoruz. başarı endeksli bu taraftarın çoğu. başarı geldikçe bireyin her türlü olumsuz davranışı çöpe gidiyor.
allah varsa, kendisine uzun ömürler versin, sıhhatli yaşasın. zaten mayısta inecek başkanlıktan. ben taraftarı olduğum kulübün başında sürekli gülen, sürekli olumlu mesajlar veren başkan görmeyi isterim. duygun bey de bu profile uygun. başarılar bugün var yarın yok. 14 sene şampiyon olamazsın, sonra yine olursun bir şekilde. hatta uefa kupası, şampiyonlar ligi bile gelir. duygun beyin aksine gerginlikten nemalanan adamlar ve bu medyayla beraber sadece hayatınızın bir evresini gereksiz stres içinde geçirirsiniz.
maalesef, insanlar sevmiyor. nefret eğilimi her alanda ağır basıyor. insanlar sevmeyi öğrenmek de istemiyor. çünkü sevdiği zaman savunmasız kalacağını düşünüyor. duygun bey vb kişilere karşı duyulan bu nefretin sebebi bu. sistemi birbirine atar yapan, sonra kameralara "fenerbahçe olmazsa para kazanamayız" diyen adamlar değil, birbirini anlamaya ve sevmeye çalışan insanlar değiştirebilir ancak. ben bunu, ünal aysalı destekleyen, yine aday olsa hayır demeyecek biri olarak söylüyorum.
aziz yıldırıma karşı gelmemiş, fikret ormana hönkürmemiş, gazetecilere sıcak davranmış vb bunlar anlık politik durumlar. hayatta her şey karşılıklı güvenle başlar ve bunun için birilerinin kendini feda etmesi gerekir, geçmiş hesapları unutması gerekir. insanoğluysa kan davasına meyillidir. belki kendimi de tekzip ediyorum ama şu an duygum da, düşüncem de bu yöndedir.
duygun bey şimdi günah keçisi. sistemi o da tek başına değiştiremeyecek ama her kulüpte onun gibi başkan olsa türk futbolu bu belaların içinde de olmazdı.
8 mart 2015'teki fenerbahçe maçı çıkışında "evet yenildik, gelenek bozulmadı" demiş. güldüm. vallahi güldüm bunu duyunca.
bilmiyorum, fenerbahçe maçlarını ne zamandır o kadar salladığım yok. hani olur da hakem bariz hata yapar, emekler çöpe gider, o zaman deliririm. o da olmadı dün. adamlar büyük baskı kurdular, osmanlı ordusuna karşı bodoslama dalıp turan taktiğine yenik düşen düşman gibi avlandık biz de işte. maç bitti, lideriz. ikili averajda deplasman golü kuralı da geçerli değilmiş. olsa dahi işin ikili averaja kalması için çok parametre gerekli. takım hamza hocayla beraber ligde ilk mağlubiyetini, zaten 15 yıldır maç kazanamadığı kadıköyde almış. şu maçta kaybedilen üç puan dışında hiçbir reel kaybı yok takımın. başkan çıkıp "öff çok üzgünüz, yine kazanamadık, olmadı maalesef" vb yorumlarla, camianın başındaki adam olarak hepten gardı mı indirsin?
gerçekten umursamıyor. bu adam bu hayatta bizim öğrendiklerimiz kadarını unutmuş bir adam. hayat gelip geçici, o toprağın üzerine o mermer dikildiğinde ne galatasaray kalır, ne fenerbahçe kalır geriye. ömür kısıtlı, insanlar insan gibi yarışmak yerine sadece önde olmak istiyorlar ve bunun için her yolu mübah görüyorlar.
ben bizim taraftarı bilmiyorum sanki. aziz yıldırım gibi bir başkanımız olsaydı bugün kendisine tapacak taraftarın haddi hesabı olmazdı. bunun minyatürü fatih terime olan sevgiyi görüyoruz. başarı endeksli bu taraftarın çoğu. başarı geldikçe bireyin her türlü olumsuz davranışı çöpe gidiyor.
allah varsa, kendisine uzun ömürler versin, sıhhatli yaşasın. zaten mayısta inecek başkanlıktan. ben taraftarı olduğum kulübün başında sürekli gülen, sürekli olumlu mesajlar veren başkan görmeyi isterim. duygun bey de bu profile uygun. başarılar bugün var yarın yok. 14 sene şampiyon olamazsın, sonra yine olursun bir şekilde. hatta uefa kupası, şampiyonlar ligi bile gelir. duygun beyin aksine gerginlikten nemalanan adamlar ve bu medyayla beraber sadece hayatınızın bir evresini gereksiz stres içinde geçirirsiniz.
maalesef, insanlar sevmiyor. nefret eğilimi her alanda ağır basıyor. insanlar sevmeyi öğrenmek de istemiyor. çünkü sevdiği zaman savunmasız kalacağını düşünüyor. duygun bey vb kişilere karşı duyulan bu nefretin sebebi bu. sistemi birbirine atar yapan, sonra kameralara "fenerbahçe olmazsa para kazanamayız" diyen adamlar değil, birbirini anlamaya ve sevmeye çalışan insanlar değiştirebilir ancak. ben bunu, ünal aysalı destekleyen, yine aday olsa hayır demeyecek biri olarak söylüyorum.
aziz yıldırıma karşı gelmemiş, fikret ormana hönkürmemiş, gazetecilere sıcak davranmış vb bunlar anlık politik durumlar. hayatta her şey karşılıklı güvenle başlar ve bunun için birilerinin kendini feda etmesi gerekir, geçmiş hesapları unutması gerekir. insanoğluysa kan davasına meyillidir. belki kendimi de tekzip ediyorum ama şu an duygum da, düşüncem de bu yöndedir.
duygun bey şimdi günah keçisi. sistemi o da tek başına değiştiremeyecek ama her kulüpte onun gibi başkan olsa türk futbolu bu belaların içinde de olmazdı.
