7652
ilerleyen dönemde bir galatasaray efsanesi olarak anılmayı şimdiden hakeden ama yerini gittikçe sağlamlaştıracak süper yıldız.
sneijder'in juventus'a attığı gol hepimizin malumu ama benim için yeri ayrı o golün. tıp fakülteleriyle birazcık ilgili olan 'intern' olmanın ne merem bir şey olduğunu bilirler. maç ertelendi ertesi gün ise psikiyatri polikliniğindeyim asistan kurtulup maçı izlemeyi kafama koydum neyse giyindim üstümü tam çıkarkan nereye genç diye seslendi asistan. işim var filan demeye kalmadan poliklinikten ayağını dışarı atarsan kalırsın haberin olsun, hoca birazdan gelir dedi. el mahkum hasta muayene ediyoruz ben de maçın canlı anlatımını açtım el altından ona bakıyorum neyse bir hasta geldi psikotik bozukluğu var ve asıl sorunu işitsel halusinasyonlar bu arada maç bitiyor ben sadece sayfa yeniliyorum, bir yandan asistana bir yandan da gitmeme asıl sebep olan psikopat hocaya bildiğim tüm küfürleri ediyorum. adamın en büyük şikayeti seslerin bununla dalga geçmesi ve alaycı alaycı gülmesi. abi muayeneyi bitirdi bunu danışalım dedi. psikopat hoca da o saatlerde gelip soruyor genelde danışacağınız hasta var mı sorusunu. asistan abi dosyayı aldı kapıya doğru hareketlendi, bu sırada kapı açıldı, hoca kafasını uzattı içeri, aynı esnada canlı anlatımda galatasaray 1 yazdı ben 'ah ah huaha ahaha hohowashah' filan gibi sesler çıkarttıktan sonra yere çöküp çaktık ahaha çaktık dedim. hoca gayet sakin beni izledi asistana döndü hasta bu mu dedi? asistan sorgulayan gözlerle bana bakarken intern'imiz o hocam diye cevapladı. hoca beni süzdükten sonra paylaşılmış psikoz vakası mı acaba diye sesli düşündü, bana yaklaştı senin bi hastalığın var mı oğlum dedi? bu arada ben sırıtarak yok hocam çok sağlıklıyım hiç şuandaki kadar olmadım dedim. ne sevindirdi seni böyle dedi? sneijder dedim. hocanın gözleri açıldı shredder mı? çizgi film izlemek için yaşın büyük değil mi genç adam dedi? ben yarıldım bu esnada ve o anda hocanın tek kelimesi kalabileceğim aklıma geldi ama ne mümkün kahkayı durdurabilmek? hatta kahkaha dozum arttı abinin kaşları ile saçları birleşti, adam kaş kaldırmaktan yoruldu, ya da artık olacaklara teslim oldu bilmiyorum, en son kaşlarını indirdi bakışlarını yere çevirdi. ben gülmeye devam ederken kesik kesik hocam galatasaray'ın futbolcusu sneijder daha yeni juventus'a gol attı da dedim. hoca şaşırdı asistan hocam bu hastamızda takipteydi ama halusinasyonları devam ediyordu diye hastayı sunmaya girişti hoca durdu bana döndü ve (bu arada hoca bayan ve inanılmaz kibar bir insan) 'lan çık dışarı hadi sinirlendirme beni daha fazla ben gidince gelirsin' dedi.
aradan 10 dakika geçti hoca dışarı çıktı ben de arkasından sessizce odaya girdim, kaldım mı abi ne dersin diye sordum, abi de hoca sana bağımlılığı var bunun söyle cerrah olmasın demiş, sonra kozmoz çok ilginç şeyler çıkarıyor karşıma diyip odayı terketmiş.
sneijder'in juventus'a attığı gol hepimizin malumu ama benim için yeri ayrı o golün. tıp fakülteleriyle birazcık ilgili olan 'intern' olmanın ne merem bir şey olduğunu bilirler. maç ertelendi ertesi gün ise psikiyatri polikliniğindeyim asistan kurtulup maçı izlemeyi kafama koydum neyse giyindim üstümü tam çıkarkan nereye genç diye seslendi asistan. işim var filan demeye kalmadan poliklinikten ayağını dışarı atarsan kalırsın haberin olsun, hoca birazdan gelir dedi. el mahkum hasta muayene ediyoruz ben de maçın canlı anlatımını açtım el altından ona bakıyorum neyse bir hasta geldi psikotik bozukluğu var ve asıl sorunu işitsel halusinasyonlar bu arada maç bitiyor ben sadece sayfa yeniliyorum, bir yandan asistana bir yandan da gitmeme asıl sebep olan psikopat hocaya bildiğim tüm küfürleri ediyorum. adamın en büyük şikayeti seslerin bununla dalga geçmesi ve alaycı alaycı gülmesi. abi muayeneyi bitirdi bunu danışalım dedi. psikopat hoca da o saatlerde gelip soruyor genelde danışacağınız hasta var mı sorusunu. asistan abi dosyayı aldı kapıya doğru hareketlendi, bu sırada kapı açıldı, hoca kafasını uzattı içeri, aynı esnada canlı anlatımda galatasaray 1 yazdı ben 'ah ah huaha ahaha hohowashah' filan gibi sesler çıkarttıktan sonra yere çöküp çaktık ahaha çaktık dedim. hoca gayet sakin beni izledi asistana döndü hasta bu mu dedi? asistan sorgulayan gözlerle bana bakarken intern'imiz o hocam diye cevapladı. hoca beni süzdükten sonra paylaşılmış psikoz vakası mı acaba diye sesli düşündü, bana yaklaştı senin bi hastalığın var mı oğlum dedi? bu arada ben sırıtarak yok hocam çok sağlıklıyım hiç şuandaki kadar olmadım dedim. ne sevindirdi seni böyle dedi? sneijder dedim. hocanın gözleri açıldı shredder mı? çizgi film izlemek için yaşın büyük değil mi genç adam dedi? ben yarıldım bu esnada ve o anda hocanın tek kelimesi kalabileceğim aklıma geldi ama ne mümkün kahkayı durdurabilmek? hatta kahkaha dozum arttı abinin kaşları ile saçları birleşti, adam kaş kaldırmaktan yoruldu, ya da artık olacaklara teslim oldu bilmiyorum, en son kaşlarını indirdi bakışlarını yere çevirdi. ben gülmeye devam ederken kesik kesik hocam galatasaray'ın futbolcusu sneijder daha yeni juventus'a gol attı da dedim. hoca şaşırdı asistan hocam bu hastamızda takipteydi ama halusinasyonları devam ediyordu diye hastayı sunmaya girişti hoca durdu bana döndü ve (bu arada hoca bayan ve inanılmaz kibar bir insan) 'lan çık dışarı hadi sinirlendirme beni daha fazla ben gidince gelirsin' dedi.
aradan 10 dakika geçti hoca dışarı çıktı ben de arkasından sessizce odaya girdim, kaldım mı abi ne dersin diye sordum, abi de hoca sana bağımlılığı var bunun söyle cerrah olmasın demiş, sonra kozmoz çok ilginç şeyler çıkarıyor karşıma diyip odayı terketmiş.
