7515
rüyamda gördüğüm altın portakalımız.
olay sapanca'da geçiyor. ailem orada yaşadığında herhalde. bir galatasaray sözlük kahvaltı organizasyonu sonrası görüyoruz wesley'i ve diğer futbolcuları. bunun sebebi de çok istememe rağmen hiç organizasyona katılmanın nasip olmaması herhalde. nasıl oluyor da geliyorlar bilemiyorum. fotoğraflar çekiliyor, herkesle tek tek çektiriyor fotoğraf bıkmadan, usanmadan, üzerinde forma olan formasını, olmayan t-şörtünü imzalatıyor felan ortam müthiş. hafif güneşli bir hava var. tam ayrılacakken wesley konuşmaya başlıyor. kafamdaki bütün soruları, galatasaray'ın bütün sorunlarını cevaplamaya başlıyor o dakikadan sonra. teklifler var ama ben gitmek istemiyorum diyor. galatasaray'ı, sizleri çok seviyorum diyor. yazılana, çizilene aldırmayın diyor. sonra nasıl oluyorsa maaş konusuna geliniyor. diyor ki; kulüp sıkıntıda arkadaşlar. ama ben daha az alırım maaş sorun değil, 500 bin euro az alırım ne olacak, her futbolcumuz azaltsın maaşını sıkıntıdan çıkaralım kulübümüzü diyor. artık benim gözler nasıl dolmasın. şampiyon olacağız yeter ki bize güvenin diyor. öyle etkiliyor ki beni, bizi; futbolla gram alakası olmayan annem bunları kardeşime anlatmak için nasıl heyecanlanıyor görmeniz lazım. ben de bu arada yaşadıklarımı sözlüğe yazmak için bilgisayarımı açıyorum, derken uyanıyorum.
rüyaların tersi çıkar derler ama, çıkmasın bu rüyamın tersi. çok seviyoruz be wesley, bırakma sakın bizi...
olay sapanca'da geçiyor. ailem orada yaşadığında herhalde. bir galatasaray sözlük kahvaltı organizasyonu sonrası görüyoruz wesley'i ve diğer futbolcuları. bunun sebebi de çok istememe rağmen hiç organizasyona katılmanın nasip olmaması herhalde. nasıl oluyor da geliyorlar bilemiyorum. fotoğraflar çekiliyor, herkesle tek tek çektiriyor fotoğraf bıkmadan, usanmadan, üzerinde forma olan formasını, olmayan t-şörtünü imzalatıyor felan ortam müthiş. hafif güneşli bir hava var. tam ayrılacakken wesley konuşmaya başlıyor. kafamdaki bütün soruları, galatasaray'ın bütün sorunlarını cevaplamaya başlıyor o dakikadan sonra. teklifler var ama ben gitmek istemiyorum diyor. galatasaray'ı, sizleri çok seviyorum diyor. yazılana, çizilene aldırmayın diyor. sonra nasıl oluyorsa maaş konusuna geliniyor. diyor ki; kulüp sıkıntıda arkadaşlar. ama ben daha az alırım maaş sorun değil, 500 bin euro az alırım ne olacak, her futbolcumuz azaltsın maaşını sıkıntıdan çıkaralım kulübümüzü diyor. artık benim gözler nasıl dolmasın. şampiyon olacağız yeter ki bize güvenin diyor. öyle etkiliyor ki beni, bizi; futbolla gram alakası olmayan annem bunları kardeşime anlatmak için nasıl heyecanlanıyor görmeniz lazım. ben de bu arada yaşadıklarımı sözlüğe yazmak için bilgisayarımı açıyorum, derken uyanıyorum.
rüyaların tersi çıkar derler ama, çıkmasın bu rüyamın tersi. çok seviyoruz be wesley, bırakma sakın bizi...
