140
sadece italyanlardan kurtulduğumuz için mental rahatlama olmadığını gösteren maç. taktiksel olarak da her iki hocadan ziyade daha fatih terim şablonuna yakın bir futbol izledik. yani tamam özellikle türk futbolcular hamza hoca geldikten sonra bariz düzeldi. fakat işe sadece bu yönden bakarsak yanılırız. bu senenin başından beri kimlerin karakter yoksunu olduğunu gördükten zaten.
taktiksel olarak değişime gelirsek, fm diliyle katıdan akıcıya, standartdan ofansife, düşük tempodan yüksek tempoya, ortadan saldırdan kanatlardan saldır moduna, pres seviyesini de düşükten yükseğe çevirildiğini gördük. sanki gerçekten bir oyunmuşçasına bu kadar kolay evrildiğimizi de gördük. o da işte bizim futbolcuların mental değişiminden olsa gerek. yani şu oyunu prandelli istese böyle tek maçta uyum sağlayamazdık. drogba ve sneijder geldiğinden beridir en çok oynadığımız 4-4-2 elmas diziliminden kanat sisteminin bariz olduğu net 4-4-2'ye dönmüş gibi duruyoruz. gerçi maç içerisinde 4-2-3-1'i de zaman zaman gördük.
açıkçası görmek istediğimiz bir takım izledik. italyanların oynattığı gibi durağan oyun yerine, alışageldiğimiz bir galatasaray vardı. yalnız bilal kısa olmadığı için bu kadar ofansif oyuncu seçimleriyle çıktığımızı sanıyorum. yoksa ofansif açıdan daha etkili olan veya direkt toplarla kontraya çıkan takımlar bizi arena'da bile olsa yine 4'ü çeker gider. emre çolak yerine melo bu takıma şart. yine de melo olsa dahi ara ara sürpriz kayıplar yaşarız. bazen batarız, bazen çıkarız. ama şu dandik lige asıl şimdi zevk getireceğimizi umuyorum. keşke şu faşşolig olmasa da 2011-2012 sezonundaki gibi dolu tribünlerle birlikte zevkli bir oyun izlesek, mest olsak.
taktiksel olarak değişime gelirsek, fm diliyle katıdan akıcıya, standartdan ofansife, düşük tempodan yüksek tempoya, ortadan saldırdan kanatlardan saldır moduna, pres seviyesini de düşükten yükseğe çevirildiğini gördük. sanki gerçekten bir oyunmuşçasına bu kadar kolay evrildiğimizi de gördük. o da işte bizim futbolcuların mental değişiminden olsa gerek. yani şu oyunu prandelli istese böyle tek maçta uyum sağlayamazdık. drogba ve sneijder geldiğinden beridir en çok oynadığımız 4-4-2 elmas diziliminden kanat sisteminin bariz olduğu net 4-4-2'ye dönmüş gibi duruyoruz. gerçi maç içerisinde 4-2-3-1'i de zaman zaman gördük.
açıkçası görmek istediğimiz bir takım izledik. italyanların oynattığı gibi durağan oyun yerine, alışageldiğimiz bir galatasaray vardı. yalnız bilal kısa olmadığı için bu kadar ofansif oyuncu seçimleriyle çıktığımızı sanıyorum. yoksa ofansif açıdan daha etkili olan veya direkt toplarla kontraya çıkan takımlar bizi arena'da bile olsa yine 4'ü çeker gider. emre çolak yerine melo bu takıma şart. yine de melo olsa dahi ara ara sürpriz kayıplar yaşarız. bazen batarız, bazen çıkarız. ama şu dandik lige asıl şimdi zevk getireceğimizi umuyorum. keşke şu faşşolig olmasa da 2011-2012 sezonundaki gibi dolu tribünlerle birlikte zevkli bir oyun izlesek, mest olsak.
