cesare prandelli

sene basindan beri saha kenarindaki durusu, endise dolu amacsiz bakislari, elini bir saga bir sola hareket ettirerek saha kenarindan taktik verdigini zanneden fakat aslinda rakip takima gore mactan once secebilecek en kotu taktigi sectigini bile anlayamayan, bir onceki mac iyi oynamis futbolculari (olcan adin) kusturen, her mac ustune koya koya daha da rezalet oynayanlara (selcuk ve burak) odul verircesine her mac 90 dakika oynatmaya devam eden, diger futbolculara tamamen sirtini donmus tavir takinan, en azindan gelecege dair umudumuz olmasini diledigimiz ve sakatlik surecini o genc yasinda bile kendisine bakarak profesyonelce calisip takima kazanilan oyuncuyu (bruma) kusturen, hic bir mac oynatmadigi oyuncuya en kritik macta ilk 11'de sans veren (pandev) ve daha nicesi. yonetim radikal bir kararla sezon basinda takimin basina hagi onderliginde tugay kerimoglu, umit davala ve hasan sas dortlusunu getirseydi en azindan ruhu olan bir takim izlerdik. bizimle oldugu her gun, kaybedilecek 15 gune esdegerdir. istifani ver ve git!

edit: hala burda amk