cesare prandelli

azılı bir akbaba olarak söyleyebilirim ki ciddi anlamda hiç bir inancımın kalmadığı teknik direktördür. karakteri, futbol geçmişine falan lafım yok, fakat galatasaray kariyeri tam anlamıyla bir fiyaskodur, hiç bir katkı verememiştir. oyuncu kalitemizi sorgulayabiliriz, ülkedeki kaos olayını sorgulayabiliriz, bunların hepsinin sahadaki kötü futbolda katkısı var, eyvallah. fakat geldiğinden beri geçen zaman kısa değil, süper kupa'da bir derbi de oynamışsın, galatasaray tarihinde ender rastlanan şekilde fenerbahçe'ye karşı eziliyor, ona rağmen tek bir ilerleme yok takımda o günden beri. ekim ayında yapılan derbide yine aynı görüntü, hiç bir plan program, sahada işleyen ne savunma ne hücum hareketlerimiz var. ısrarla da kesmediği, kesemediği oyuncular var. bir maç 18'e giremeyen adam, kalkıp şampiyonlar liginde 11 başlıyor, inanılmaz arayışlar içerisinde. dizilişlerde yaptığı arayışları, oyuncu tercihlerinde yapmayı akıl edemiyor. sneijder resmen prandelli'yi kurtarmıştır derbi itibariyle. maçı kazandık diye susacak değiliz, futbol kalitemiz yerlerde ve sezon hedeflerimize bu görüntüyle ulaşamayacağız. yaptığımız şey buna erkenden uyarmak, kaçımız 3 gün sonraki dortmund maçına umutlu bakabiliyoruz?

ısrarla kendisine umut besledim, her maç artık bir şeyler başlatır, bir kıvılcım çıkarır diye bekledim fakat tamamen tüketmiş durumda beklentileri. es kaza bir şekilde ligde üst sıralardayız, ama bu başarı göstergesi değil, ya da iyiye giden süreçteki alışma dönemi değil. bunun ayrımını yapabilsek keşke, burak yılmaz'ı attığı gol sayısıyla övmeye benziyor malesef. elbette armamızı taşıdığı sürece belli başlı çerçevelerde, saygıyla yaklaşmalıyız kendisine, ama uyuşamadık bu net.