157
--- alinti ---
teşekkürler
19 mart 2009 da hamburga karşı oynadığımız rövanş maçına izmirden, yaşadığımız aksiliklerden dolayı tam 20 saatte, sadece takımımıza destek vermek için geldik. 2-0 dan 3-2 maç vermek beklediğimiz bir şey değildi tabii, hele de finali fenerbahçenin stadında oynanacak olan o kupaya gitmek için tırmanacak bu kadar az basamak kalmışken.
fakat, arda turan ve harry kewell her şeye rağmen sizlere teşekkürler, maç sonunda statta biz nasıl ağladık, kahrolduk, üzüldüysek siz de bizimle ağladınız, bizimle kahroldunuz, bizimle üzüldünüz. çünkü siz bu takım için her şeyinizi verdiniz, her şeyi yaptınız, öyle büyük yürekleriniz var ki artık önünüzde eğilmekten başka bir şey yapamıyorum.
ardanın maç sonu röportajındaki halini görünce aynaya bakmış gibi oldum muhtemelen çoğu taraftar da böyle düşünüyordur. ağlarken de beraber olacaksak, üzülmeye razıyım, çünkü, televizyon başında galatasarayımın maçlarını izlerken benim kalbim nasıl çarpıyorsa kalbi öyle çarpan, ben nasıl heyecanlanıyorsam aynı öyle heyecanlanan, izledikçe sahada kendimi görür gibi olduğum futbolcular bu takımda var olduğu sürece, hangi sakatlık, hangi şanssızlık gelirse gelsin galatasarayımın hedeflerinden asla vazgeçmeyeceğini biliyorum onlar takımımda olduğu için, başlarında benim neslimin kahramanı cesur yürek olduğu için bundan eminim.
teşekkürler arda, teşekkürler kewell,
teşekkürler cesur yürek ne olursa olsun arkandayız.
--- alinti ---galatasaray dergisi nisan sayısı
not: bu yazıyı yazan renktaşım melda'ya bir kere daha teşekkürü borç biliyorum. kendisi benden daha fanatik olup bu maçtan sonra bir hafta yemek dahi yememiştir. ayrıca bu kahrolası maç samiyene ilk gittiğim maçtır malesef hep hatırlayacağım. 20 saatlik yolculukta beni çektiği içinde ayrıca teşekkür ediyorum.
biz hala cesur yüreğimizin arkasındayız... her zaman olacağımız gibi...
teşekkürler
19 mart 2009 da hamburga karşı oynadığımız rövanş maçına izmirden, yaşadığımız aksiliklerden dolayı tam 20 saatte, sadece takımımıza destek vermek için geldik. 2-0 dan 3-2 maç vermek beklediğimiz bir şey değildi tabii, hele de finali fenerbahçenin stadında oynanacak olan o kupaya gitmek için tırmanacak bu kadar az basamak kalmışken.
fakat, arda turan ve harry kewell her şeye rağmen sizlere teşekkürler, maç sonunda statta biz nasıl ağladık, kahrolduk, üzüldüysek siz de bizimle ağladınız, bizimle kahroldunuz, bizimle üzüldünüz. çünkü siz bu takım için her şeyinizi verdiniz, her şeyi yaptınız, öyle büyük yürekleriniz var ki artık önünüzde eğilmekten başka bir şey yapamıyorum.
ardanın maç sonu röportajındaki halini görünce aynaya bakmış gibi oldum muhtemelen çoğu taraftar da böyle düşünüyordur. ağlarken de beraber olacaksak, üzülmeye razıyım, çünkü, televizyon başında galatasarayımın maçlarını izlerken benim kalbim nasıl çarpıyorsa kalbi öyle çarpan, ben nasıl heyecanlanıyorsam aynı öyle heyecanlanan, izledikçe sahada kendimi görür gibi olduğum futbolcular bu takımda var olduğu sürece, hangi sakatlık, hangi şanssızlık gelirse gelsin galatasarayımın hedeflerinden asla vazgeçmeyeceğini biliyorum onlar takımımda olduğu için, başlarında benim neslimin kahramanı cesur yürek olduğu için bundan eminim.
teşekkürler arda, teşekkürler kewell,
teşekkürler cesur yürek ne olursa olsun arkandayız.
--- alinti ---galatasaray dergisi nisan sayısı
not: bu yazıyı yazan renktaşım melda'ya bir kere daha teşekkürü borç biliyorum. kendisi benden daha fanatik olup bu maçtan sonra bir hafta yemek dahi yememiştir. ayrıca bu kahrolası maç samiyene ilk gittiğim maçtır malesef hep hatırlayacağım. 20 saatlik yolculukta beni çektiği içinde ayrıca teşekkür ediyorum.
biz hala cesur yüreğimizin arkasındayız... her zaman olacağımız gibi...
